یک هنر رزمی چینی به نام وینگ چون وجود دارد. گاهی اوقات آن را با نام وینگ تسون (Wing Tsun) نیز می خوانند. برای کسانی که هیچ وقت در مورد آن نشنیده اند باید بگویم که وینگ چون ورزشی است که در اصل توسط بروس لی و قبل از ابداع جیت کان دو توسط خود او اختراع شده است. در وینگ چون ضربات همراه با مشت های زیاد زده می شوند.
این رشته رزمی نیز همانند کاراته محبوب است.
آنها همیشه با مشت های عمودی ضربه می زنند.
دقیقا بر خلاف کاراته!
چرا نه؟ آیا این بهتر است؟ آیا عملی تر است؟ آیا در مقابل ضربات افقی کاراته بهتر کارساز خواهد بود؟
بیایید کمی آن را برسی کنیم:
اول از همه (برای کسانی که تخیل ضعیفی دارند) در تصویر زیر ضربه با یک مشت عمودی را مشاهده می کنید. ژاپنی ها به آن Tate-ken یا مشت عمودی می گویند.
تصویر زیر نیز مخالف آن می باشد.
مشت افقی به نام Yoko-ken شناخته می شود.
اکنون از یک طرف ما برخی سبک های چینی مانند وینگ چون و سبک اوکیناوایی، Isshin-ryu را داریم که ادعا می کنند Tate-ken یا مشت عمودی بهتر و کاربردی تر می باشد. از طرف دیگر رشته هایی مانند کاراته، تکواندو، کونگ فو و بوکس را داریم که ادعا می کنند مشت عمودی (Tate-ken) بهتر است.
به عقیده من هردو خوب هستند اما Yoko-ken بهتر است، اما در صورتی که شما دچار سوء تفاهم نشوید و متاسفانه معتقدم که بسیاری دچار سوء تفاهم خواهند شد.
مقایسه بین Tate-ken و Yoko-ken آنچنان که به نظر می رسد سخت نیست. فقط سعی کنید حرکات شنا را به وسیله هر دو نسخه به درستی انجام دهید. حرکت شنا چندان با ضربات مشت متفاوت نیست. شما بلافاصله احساس می کنید که Tate-ken فیزیکی تر است و از ماهیچه های سه سر لاتیسموس دورسی استفاده می کند.
سوء تفاهم نوسازی و تکمیل کاراته است. استفاده از Tate-ken برای به داخل بردن آرنج بسیار ساده تر است. اما می توان گفت که Yoko-ken بهتر است البته به شرطی که از مکانیک بدن خود به درستی با خبر بوده و از آن استفاده کنید که در بسیاری از موارد افراد دچار خطا خواهند شد.
این نیاز به کنترل عضلانی خوبی دارد.
نه تنها شما باید آرنج خود را به بیرون نگه دارید بلکه باید مراقب باشید که مچ دست تان زیاد نپیچد. می توانید جزئیات مناسب برای کار با ران، پاها، زانوها، شانه ها، پشت و خیلی چیزهای دیگر را اضافه کنید. ممکن است تعجب کنید که یادگیری یک ضربه مشت چقدر می تواند پیچیده باشد.
در نهایت اگر ورزش کاراته این کار را انجام می دهد Yoko-ken تنها برای شکل گیری مچ درست در کاراته انجام نمی شود. در حقیقت Tate-ken و حتی مشت زدن در بیشتر اوقات در کاراته سنتی مورد استفاده قرار می گیرند. نمونه های آن را می توان در کاتای Chinte, Seienchin, Paiku, Seisan, Pinan, Gekisai, Heiku, Saifa, Suparinpei و بسیاری دیگر یافت.
بدون پیچ و تاب، نیم پیچ و تاب و پیچ و تاب کامل
Yoko-ken ممکن است نسخه محبوب تری باشد، اما تنها نسخه نیست.
ابزار بستگی به هدف دارد...
