به تنفس در کاراته به صورت سیستماتیک بسیار کم توجه می شود.مشخص نیست آیا بر اساس قاعده ای و یا توافق شفاهی یک کاراته کا خودش باید تنهایی به تمرین تنفس بپردازد.به هر حال ، در اکثر مدارس مدرن کاراته به تمرینات تنفسی توجه نمی شود.این امر بسیار ناراحت کننده است زیرا تنفس در کاراته امری موثر و مهم است.هدف این نوشته بررسی دو متد معروف برای تنفس در کاراته است.قسمت اول به تنفس بطنی می پردازد که هنگام انعطاف، قدرتمند ساختن ماهیچه ها و بازیابی انرژی ذخیره ای از این متد تنفس استفاده می شود.
تنفس بطنی، پایه ای و آرام کننده است.قسمت دوم به عکس العمل تنفس بطنی می پردازد که هنگام تولید قدرت و تمرکز به کار می رود.
تنفس بطنی
تمرین تنفس ازتمرینات چند هزار ساله کاراته می باشد. در حالی که تنها در سالیان اخیر و هنرهای رزمی سخت همانند کاراته که مسابقات سنگینی دارد، از تنفس صحیح و تمرین آن غفلت شده است. در تنفس صحیح ، اکسیژن بیشتری به خون می رسد که خود در انعطاف و قدرت بیشتر ماهیچه ها موثر است.تنفس این قدرت را نیز دارد که می تواند ذهن را آرام سازد. وقتی درونی فکر می کنیم و به طرز صحیح تنفس می کنیم، افکار پراکنده و مزاحم و مخل، در مسیر خود قرار می گیرند و ذهن آرام می شود. سپس ماهیچه ها می توانند آرام شوند و بیشترین کارایی را پیدا کنند.
تنفس بطنی یا شکمی تمرین استفاده از ریه ها در بهترین حالت ممکن است. تمرکز بر روی شکم، دقیقا در ماهیچه زیر ناف متمرکز است.هنگام نفس گرفتن این قسمت شکم جلو آمده و ریه مملو از هوا می شود. این یک حرکت ماهیچه ای می باشد که هنگام عمل تنفس روی می دهد که ماهیچه های تنفسی کشیده می شوند.با تخلیه هوای گرفته شده یک خلا ایجاد می کنید که ریه را برای پر شدن دوباره هوا آماده می سازد.
نباید احساس کنید کخ فقسه سینه خود را جلو می آورید، بلکه تصور کنید که هوا را به پایین ترین قسمت بدن خود می فرستید.وقتی هوا را بیرون می دهید ماهیچه های تنفسی شما منقبض می شوند و با کوچک و فشرده شدن، هوا به بیرون رانده می شود.
این عمل هنگام عمل تنفس برای به دست آوردن آرامش بسیار مهم است.تنفس بطنی هنگام گرم کردن و یا حرکت کششی بسیار مهم بوده و بهترین متد برای قوی کردن ماهیچه های مختلف است.
بر اساس یک قاعده کلی،ماهیچه ها به زمان برای آزاد سازی خستگی روزانه نیاز دارند.با تنفس بطنی این زمان را در اختیار ماهیچه ها قرار می دهید.این تمرین به آنها فرصت انبساط طبیعی را می دهد.مسلما بیشتر کلاس های کاراته 10 الی 15 دقیقه اول کلاس را به تمرینات کششی اختصاص می دهند.حرکات کششی در وهله اول به ماهیچه های مورد استفاده در تمرین توجه می کنند.معمولا مستلزم کشش ماهیچه ها به سمت مخالف بوده که معمولا با لرزش مخصوص همراه است تا آنها آزاد شوند.حرکات کششی در مقاطع کوچک انجام شده و ماهیچه ها را برای تمرینات سخت کاراته آماده می کند.دیگر ماهیچه ها که ممکن است تنها نقش پشتیبان را داشته باشند،به اندازه کافی کشیده نمی شوند. این عمل برای گرم کردن ماهیچه های آزاد مفید است. به هرحال این عنوان کشش اولیه کامل نیست به خصوص اگر سبک تنفس صحیح نباشد.بهترین پیشنهاد این است که در خارج کلاس برای تنفس بطنی خود وقت گذاشته و آن را تمرین کنید. این به شما اجازه میدهد تا سرعت کشش خود را کاهش دهید و احساس کنید این کشش در درون شما اتفاق م افتد.در زمان کوتاهی، تفاوت را در آمادگی،ماهیچه هایتان احساس خواهید کرد.
قسمتی از این تمرین، آگاهی از زندگی در درونتان است.حرکت ماهیچه هایتان را احساس خواهید کرد و تکنیک را عمیقا اجرا خواهید کرد.تنفس بطنی به شما این احساس را می دهد کخ به احساس های گفته شده برسید و تمرکز خود را افزایش دهید..
دفتی بر ماهیچه خاصی تمرکز کنید که به خوبی کشش یابد دهن وبدن در یک راستا همسو می شوند. وقتی سرعت کشش کاهش یابد هر کششی را به خوبی وعمیقا احساس خواهید کرد.مخصوصا حرکاتی که برای گرم کردن قبل از کاراته استفاده می کنید. فقط آنها را آرام تر و طولانی تر انجام دهید و تنفس یادتان نرود.
تمرین تنفس بطنی هنگام کشش ، ماهیچه های شما را هماهنگ می کند و آنها با ریتم خاص کنار هم فعال می شوند و در طیف وسیعی از حرکات همراهتان خواهند بود.در کاراته، بدن به صورت یک قسمت کلی حرکت می کند. هر ماهیچه با هارمونی خاصی حرکت می کند تا یک تکنیک به خوبی اجرا شود.تنفس و کشش صحیح، کل بدن را متحد می سازد.تنفس بطنی، قدرت را در ماهیچه ایجاد کردن و ماهیچه را انعطاف پذیرتر می کند.وقتی بدن مملو از انرژی و انعطاف است ما می توانیم با تمرین صحیح تنفس انرژی(ki) را طوری متمرکز کنیم که قدرت اصلی ایجاد شود.
تنفس برای قدرت و تمرکز
بر اساس قاعده کلی، تنفس بطنی پایه ای و آرام کننده و باعث ذخیره انرژی در ماهیچه ها می شود.عکس آن، با تولید و توزیع سریع انرژی سر و کار دارد.تنفس بطنی به شما این امکان را می دهد تا انرژی را جمع آوری کنید در خالی که عمستنفس بطنی این امکان را می دهدتا انرژی را به سمتی که می خواهید هدایت کنید.
عکس عمل تنفس بطنی، سبکی از تنفس است که تمرکز قدرت را به قسمت مشخصی و یا اجرای تکنیک های خاصی متمرکز می سازد.در عمل عکس تنفس بطنی از خود تنفس بطنی مشکل تر است.زیرا جریان طبیعی تنفس را به خود اختصاص میدهد.بههر حال تمرین مداوم ماهیچه های تنفس را تقویت کرده وتنفس را قدرتمند می سازد. این به کاراته کار کمک می کند تا بر هارا(Hara) تمرکز نماید.سعی کنید بادکنکی را باد کنید در حالی که یک دست خود را بر روی شکم خود قرار داده اید.وفتی آن را باد می کنید، شکم بر حلاف این که باید کوچک شود، بزرگ می شود. این عمل وفتی ماشین خاموش زا هل می دهید نیز روی می دهد.برای نشان دادن انرژی که صرف کار می کنید نفس خود ر بیزون می رانید. عکس تنفس بطنی سبکی است که در آن سغس می شود که فرد با قدرت لیستر تنفس کند.برای تمرین آن، حالتی که راحت تر هستید را انتخاب کنید هوا را از بینی خود بیرون دهید به آرامی تنفس کنید.
سطح سینه شما با دریافت هوا بالا می رود.با بازدم ماهیچه ها فسرده می شوند وسطح شکم شما به نام (huigin) نامگذاری شده است.این نقطه مرکزی برای این تنفس است با منقبض کردن و بیرون دادن (huigin) شما بر محل این تنفس متمرکز شده اید. وفتی ریه ها مملو از هوا هستند آن را از بینی خارج کنید، شکم خود را رها کرده و آن را به بیرون برانید.10 بار این کار را تکرار کنید. در بیشترین حد ریه ها را پر کنید و کامل خالی کنید.
با این تنفس درون شما انرژی ایجاد می شود.بعضی از اساتید رزمی نظریه های خود را در مورد انرژی دارند.کوچکترین چیز از اتم و مولکول گرفته تا سیارات وستارگان با این انرژی شکل گرفته اند.این همان قدرت حیاتی زندگی است.این همان منشآ بودن و وجود داشتن است.انرژی تعاریف گوناگونی دارد، فلسفه ها و فرهنگ های مختلف بر آن نامهای متفاوتی نهاده اند.
هندوها و یوگی های هند آن را پرانا(Prana) می نامند.
در کاراته و کونگ فو چینی ان را کی (Ki) و یا Qi می نامند. انرژی (کی) رابط شما با جریان موجود در جهان و قدرت درونی است.انرژی (کی) قابل دیدن و اندازه گیری نیست و نمی توان آن را لمس و ضبط کرد. انرژی (کی) در همه جا هست ولی ما نمی توانیم آن را لمس کنیم وحتی وجود آن را نیز نمی توان اثبات کنیم.پس پذیرفتن انرژی بسیار سخت است.
ذهن غربی،ملموسات و آن چه فابل اصبات و وجود است را بسیار خوشایند می یابد که نیاز به اصل علمی برای اثبات وجود آن و دسته بندی آن دارد.
انرژی (کی) برتر از چنین تعاریفی است.انرژی به آسانی و در یک تعریف زیستی قابل گنجاندن نمی باشد.
در هنر های رزمی وقتی انرژی در بدن رزمی کار ایجاد می شود که او با یک ریتم خاص و پویایی ویژه حرکت و تنفس می کند.
هنگام بازدم با قدرت بیشتر درونی نیروی هارا و huigin ایجاد می شود، که می توان از آن برای اجرای تکنیک ها استفاده کرد.وقتی نیروی انرژی (کی) با تنفس همسو شود، تکنیک ها دقیق تر وموثر تر می شود.یک نکته مهم که هنگام هر دو تنفس باید به خاطر داشت این است که هوا را تنها از بینی خود وارد و خارج سازید. تنها در این حالت است که بدن قادر به ایجاد انرژی (کی) خواهد بود.
رزمی کاران به خصوص کاراته کاران، به انرژی حتیاج دارند تا از آن برای ایجاد قدرت برای تمرینات و تکنیک هایشان استفاده کنند. آنها باید این توانایی را داشته باشند تا انرژیرا برای لحظه مناسب در بدن خود نگه دارند.در کل وقتی نفس می گیرید اکسیؤن به بدن خود وارد می کنید و انرژی در بدن اندوخته می شود وقتی بازدم را انجام می دهید، دی اکسید کربن که شامل سموم ایجاد شده در ریه ها می باشد به بیرون رانده می شود.
اگر نفس را از طریق دهان بیرون رانید شما انرژی را نیز بیرون رانده اید.اگر این کار را مداوم انجام دهید، انرژی برای انجام هر چه بهتر تکنیک ها ذخیره نخواهد شد.با عمل بازدم از طریق دهان،انرژی دوباره به دنیای بیرون بر می گردد.خروج هوا از طریف بینی چرخه ذخیره انرژی را کامل می کند با تخلیه هوا از طریق بینی، انرژی با دی اکسید کربن ناخالص نمی شود. با هر تنفس انرژی بیشتر ذخیره می شود.هنگام تنفس باید زبان بالا بوده و سقف دهان را لمس کند و صدای خروج هوا از بینی شنیده شود.
وقتی به اندازه کافی (کی) ذخیره شد، آن را می توانید با قوای بیشتری استفاده کنید در این مرحله که کیای (kiai) نام دارد هوا از دهان بیرون رانده می شود.
نکته مهم در تمرینات هارا این است که ضمن تمرین به اندازه کافی انرژی ذخیره کنید تا آن را صرف تکنیک خاصی کنید. اگر بخواهید برای هر تکنیکی کیای بکشید، به زودی خسته خواهید شد زیرا انرژی هر نفس خود را استفاده می کنید.همیشه با تنفس بزنی شروع کنید. این بهترین تکنیک برای جذب انرژی در بدن و رساندن اکسیژن به ماهیچه ها می باشد.وفتی آماده هستید از عکس عمل تنفس بطنی استفاده کنید تا قدرت و تمرکز افزایش یابد. از بینی خود تنفس کنید تا آنجایی که آماده شوید تا انرژی کیای را به بیرون خود منتقل کنید.
