گفته شده است که تمرین تای چی فواید سلامتی زیادی دارد که شامل تنظیم فشار خون، افزایش ایمنی در برابر بیماری زونا، بهبود آرتروز، کاهش استرس و درد و بهبود کنترل دیابت نوع 2، کاهش احتمال بیماری آلزایمر، و بهبود کلی سلامتی بدن می باشد. تمرین تای چی همچنین می تواند به افراد سالخورده مبتلا به افسردگی و بیماران مبتلا به پارکینسون کمک کند. این مطالعات نشان می دهد که تمرین تای چی موجب تغییرات رفتاری و سلامتی در سطوح حرکتی و فیزیکی ماکروسکوپی هنرجوی تای چی می شود. تا همین اواخر، هیچ مطالعه ای برای تایید این که تغییرات ساختاری (عصبی) مغز از طریق تمرین تای چی، باعث تغییرات اساسی رفتاری و سلامتی می شوند، وجود نداشت. این مقاله نتایج یک مطالعه تحقیقی اخیر را گزارش می دهد که نشان می دهد تمرین تای چی باعث افزایش ضخامت قشری مغز می شود.
گروهی از دانشمندان در چندین مراکز تحقیقاتی پکن در آوریل 2013 در مجله PLOS ON، مقاله ای تحت عنوان " آیا تای چی مغز را تغییر شکل می دهد؟ یک مطالعه مورفومتری (فرآیند اندازه گیری شکل بیرونی و ابعاد) مغز" منتشر کردند، که این مقاله در کتابخانه های علمی عمومی در دسترس عموم آزاد است. آنها در این مطالعه، یک گروه شامل 22 نفر {سن: حدود 52 سال (بین 46 تا 58 سال )، شامل 7 مرد با سابقه تقریبا 14 سال (بین 6 تا 22 سال ) تمرین تای چی و یک گروه دیگر شامل 18 نفر { سن: حدود 54 سال (بین 46 تا 62 سال ) و شامل 8 مرد که با تمرینات فیزیکی، مدیتیشن و یوگا سروکار نداشتند، را با هم مقایسه کردند.تمرین کننده های تای چی در هر جلسه 30 الی 90 دقیقه تمرین می کردند و اکثر روزها تمرین داشتند. این دو گروه، غیر از این تفاوت در تمرین، در دیگر ویژگی ها شبیه بودند.
آنها پس از تجزیه و تحلیل نتایج MRI، متوجه شدند که تغییرات قابل توجهی در ضخامت بیرونی بخش های مختلف مغز به وجود آمده است.بیشترین تغییر در قسمت های زیر در مغز رخ داده است:
این تیم تحقیقاتی، قبل از جلسات ام آر آی، یک تست کامل (ANT ( Attention Network Test را هم انجام دادند.ANT آزمایشی است که جنبه های رفتاری مختلف حواس شامل: هوشیاری، جهت یابی و حواس اجرایی (حافظه مربوط به عملکرد امور شناختی در دنیای واقعی) را بر اساس نظریه Attention Network سنجیدند. آنها دریافتند که گروه تای چی در آزمایش ANT بهتر بودند و رابطه نزدیکی بین نتایج ANT و قشر مغزی ضخیم تر گروه تای چی وجود داشت.
با توجه به مطالعات قبلی، ما می دانیم که مدیتیشن، یوگا و تمرینات هوازی می توانند موجب افزایش ضخامت قشری مغز شوند. مطالعه اخیر هم افزایش ضخامت قشری مغز را از طریق تمرین تای چی یافته است. از آنجا که می دانیم تای چی علی رغم اینکه آرام، آهسته و نرم است، ورزشی هوازی است. بنابراین، به آن مدیتیشن حرکتی نیز می گویند، به این معنا که ذهن در یک مراقبه آرام هم درگیر تنفس عمیق و آرام می باشد. بنابراین اصلا جای تعجب نیست که تای چی هم مانند تمرینات هوازی (آیروبیک) و مدیتیشن می تواند باعث افزایش ضخامت قشری مغز شود.
محققان همچنین دریافتند که میزان تغییر شکل مغز بیشتر به شدت تمرین تای چی (تکرار و مدت هر جلسه تمرین) بستگی دارد تا تعداد سال هایی که تمرین کننده باتجربه تای چی کار کرده است. این بدین معناست که شما اساسا لازم نیست که تمرین تای چی را سال های زیادی انجام دهید، چون شدت تمرین مهم است.
نتایج این تحقیق اخیر خیلی مهم است، زیرا درک وسیع تری از اثرات فیزیولوژیکی بدن انسان با تمرینات تای چی ارائه می دهد. اگرچه این مطالعه اخیر هیچ توجهی به اثرات در سطح سلولی نکرده است، مطالعات آینده باید قادر به انجام آن باشند. من میخواهم در پایان این مقاله به این نکته اشاره کنم که این امکان وجود دارد که تفاوت های مشاهده شده در این تحقیق صد در صد درست نباشند و به طور تصادفی تفاوت هایی در ضخامت قشری مغز افراد هر دو گروه وجود داشته باشد.
