ژیمناستیک به عنوان یکی از ورزش های محبوب بخصوص در افراد کم سن و سال تر شناخته می شود. ژیمناستیک جزء معدود ورزش هایی است که زنان نیز در آن به اندازه مرد ها حضور گسترده ای دارند. حرکات انجام شده در ژیمناستیک نیازمند قدرت، انعطاف پذیری، چابکی، تعادل و هماهنگی اعضای بدن می باشد. در ادامه این مقاله از سایت ژیار آنلاین قصد داریم به برسی ورزش ژیمناستیک بپردازیم.
ریشه ژیمناستیک را به یونان باستان و نام آن را به واژه gymnazein نسبت می دهند که معنای آن "تمرین لخت" می باشد. در دوران یونان باستان ژیمناستیک همانند دیگر ورزش ها مانند دو، پرش، کشتی، بوکس یا پرتاب دیسک، جزء تمرینات نظامی جهت آماده سازی افراد برای جنگ به شما می آمده است. این ورزش‌ها برای کسب قدرت و انعطاف عضلانی لازم برای جنگ‌های تن به تن اهمیت داشتند. از آن‌جا که آموزش‌های نظامی برای همه شهروندان یونان لازم بود و و یونانی‌ها پرورش بدن و ذهن را با یکدیگر کاملا مرتبط می‌دانستند، ژیمناستیک اهمیت فرهنگی زیادی در آموزش‌های و تمرینان آنان داشت.
ژیمناستیک از سال 776 قبل از میلاد تا 393 بعد از میلاد که المپیک باستانی به مدت هر چهار سال یکبار صورت می پذیرفت انجام می شد. پس از اینکه المپیک باستانی تعطیل شد ژیمناستیک رو به افول رفته و در قرن 17 و 18 میلادی دوباره احیا شد. . احیای ژیمناستیک در واقع همراه با جریانی صورت گرفت که احیای ارزش‌های مرتبط با ژیمناستیک یعنی نیرومندی نیم‌تنه بالایی بدن، بدن عضلانی، کشش، نرمی، انعطاف، استواری و تعادل هم در آن دیده می شد. این نظریه یونانی‌ها که ذهن سالم در بدن سالم است، نیز همراه با تمرینات ژیمناستیک احیا شد و پشتیبانی برای تمرین و آموزش این ورزش بود.
فردریش جان که به پدر ژیمناستیک معروف است در نیمه های قرن 19 تلاش زیادی کرد که ژیمناستیک را به نظام آموزشی آلمان وارد کند. او ابزارهایی مانند بارفیکس، پارالل، خرک حلقه، چوب موازنه، نردبان ژیمناستیک و خرک‌های پرشی را که تا امروز در ژیمناستیک مورد استفاده قرار گرفته اند اختراع کرد.
فدراسیون بین المللی ژیمناستیک در سال 1881 تاسیس شد و برگزاری مسابقه های بین المللی را در دستور کار خود قرار داد. از اولین دوره المپیک که از سال 1896 شروع شده و تا کنون ادامه یافته است ژیمناستیک در آن حضور داشته است. در اولین دوره مسابقات المپیک 5 کشور در رشته ژیمناستیک شرکت کردند و آلمان تمامی مدال های این بخش را از آن خود کرد. پس از آن، اولین مسابقات بین المللی ژیمناستیک در سال 1903 در بلژیک انجام شد که در آن کشورهای بلژیک، فرانسه، لوکزامبورگ و هلند که اولین مسابقه جهانی ژیمناستیک محسوب می شد شرکت کردند. در سال 1928 برای اولین بار زنان نیز در المپیک توانستند در رشته ژیمناستیک شرکت کرده و با هم به رقابت بپردازند که در نهایت هلند توانست تمامی مدال های ژیمناستیک در بخش زنان را از آن خود کند.
ژیمناستیک جزء پر مدال ترین رشته در رقابت های المپیک می باشد که در 18 بخش انجام می شود و هر بخش به طور جداگانه مدال های طلا، نقره و برنز را دارا می باشد. قضاوت در مسابقات ژیمناستیک به این شکل است که ۶ داور مسابقه هر ورزشکار را بررسی کرده و بر اساس مسائل تکنیکی، زیبایی و پیچیدگی و دشواری حرکات، و وجود خطا امتیازی برای ورزشکار در نظر خواهند گرفت. بیشترین و کمترین امتیاز حذف می‌شوند و میانگین امتیازات چهار داور دیگر به عنوان امتیازنهایی ورزشکار محسوب می‌گردد.
قهرمانان ژیمناستیک به ویژه در بخش زنان معمولا سنین پائینی داشته و طول دوران قهرمانی آنها هم به خصوص برای دختران کوتاه است و رو به کوتاه‌تر شدن هم دارد. یکی از دلایل این مسئله آن است که اسباب‌های مدرن ژیمناستیک زنان که اجازه حرکات بسیار سریع، پیچیده و پویا را به دختران می‌دهد برای افراد کوتاه و سبک طراحی شده‌اند.
در المپیک ۱۹۷۲ میانگین سن دختران ژیمناست ۱۸ سال، میانگین وزن آنها ۴۶٬۸ کیلوگرم و میانگین قد آنها ۱٬۵۷ متر بود و بهترین ژیمناست‌های زن تاریخ همچون نادیا کومانچی، اولگا کوربوت، و مری لو رتن بسیار کوتاه‌قد و سبک‌وزن بودند. در ژیمناستیک مردان این مسئله اهمیت کمتری دارد چون نوع ابزارها بیشتر بر قدرت بدنی تاکید دارد تا بر انعطاف حرکتی و پویای ورزشکار.
شما می توانید ویدیوی آموزش ژیمناستیک به زبان فارسی را از فروشگاه ژیار آنلاین خریداری کنید.
