چه عوامی باعث موفقیت شما در مبارزات رزمی می شود؟ آیا کسی که بتواند ضربات پای خود را پر قدرت و سریع بزند موفق تر است یا کسی که ضربات سنگینی را به حریف خود وارد کند؟ یا کسی که بتواند تکنیک های قفل و پرتابی را به درستی انجام دهد. در این مقاله قصد داریم راههای موفقیت در یک مبارزه رزمی را به شما آموزش دهیم.
عوامل زیادی در موفقیت یک مبارزه رزمی تاثیر دارند. در ادامه عواملی که بیشتر از بقیه مهم هستند را برسی می کنیم:
رزمی کاری که بتواند بدن خود را ریلکس کند به راحتی قادر خواهد بود افکار منفی ذهن خود را کنترل کرده و فکر خود را آرام کند. به عبارت دیگر "زمانی که بدن آرام باشد، ذهن نیز آرام می شود". وقتی که ذهن و روحتان آرام باشد می توانید از تمام تکنیک های خود به بهترین نحو ممکن استفاده کنید. بعلاوه وقتی که بدن ریلکس و آرام باشد، انرژی جسمی و روحی اضافی به هدر نرفته و رزمی کار بنیه و قدرت بیشتری برای مبارزه و اجرای فنون خواهد داشت.
همانطور که شاهد هستید در بیشتر هنرهای رزمی بر روی تکنیک های تهاجمی کار می کنند و فنون تدافعی را نادیده می گیرند. اما به یاد داشته باشید که به علت آنکه ضربات حریف می تواند به بدترین شکل ممکن به شما آسیب بزند دانستن تکنیک های تدافعی برای محافظت از خود بسیار ضروری است. شما می توانید با 6 ماه تمرین زیر نظر یک استاد خوب به یک رزمی کار تهاجمی تبدیل شوید ولی برای اینکه بتوانید تکنیک های تدافعی را یاد بگیرید و انواع ضربات حریف را خنثی کنید باید سال های زیادی به تمرین و کسب تجربه بپردازید. عدم دفاع سریع و اصولی ضربات، در مبارزات قهرمانان مشهور سبکهای کلاسیک نیز مشاهده می شود. سبک وینگ چون کونگ فو یکی از سبکهای دفاعی معروف در دنیاست که تکنیک های دفاعی موثری دارد. وقتی که شما در اثر تمرین، مهارتهای دفاعی نان را افزایش دهید، فنون تهاجمی تان خود به خود پیشرفت می کند. ولی اگر بخواهید بیشتر بر روی تکنیک های حمله ای تاکید کنید، فنون دفاعی تان بطور اصولی تقویت نمی شود.
احتمال زیادی وجود دارد که در طی مبارزه ضرباتی به شما اثابت کند و البته این امری طبیعی است. شما باید بدن محکمی داشته باشید و همچنین آستانه درد خود را بالا ببرید به همین دلیل حساسیت زدایی جسمی نسبت به ضربه از اصول مهم هنرهای رزمی می باشد. رزمی کار باید با انجام تمرینات زیاد و بدن سازی رزمی بتواند بدن خود را محکم کند.
در بیشتر هنرهای رزمی مبارزه در فاصله دور انجام می شود و بیشتر رزمی کاران فقط می توانند از فاصله دور به خوبی مبارزه کنند و اگر فاصله نزدیک تر شود نمی توانند عملکرد مطلوبی داشته باشند. توانایی مبارزه از فاصله نزدیک، برای یک رزمی کار بزرگترین امتیاز محسوب می شود. اگر دقت کرده باشید دو نفر شخص عادی که واقعاً با هم درگیر می شوند، در یک لحظه بطور غریزی و ناخودآگاه فاصله بین خود را کم می کنند و بیشتر از ضربات دست استفاده می نمایند. و این امر، در تمام مبارزات حقیقی و آزاد رزمی، طبیعی است.
اکثر اساتید هنرهای رزمی براین باورند که اگر ضربه ای که رزمی کار می زند بدون کنترل تنفس باشد آن ضربه قدرت لازم را ندارد. در صورتی که شما با تکنیک های تنفسی آشنایی کافی نداشته باشید و نتوانید از آنها به درستی استفاده کنید نباید خود را یک رزمی کار حرفه ای بدانید. اگر نگاهی به تمرینات سبکهای رزمی بیندازیم، در تمام آنها تکنیک های کنترل تنفس وجود داشته و اهمیت زیادی دارد.
سعی نکنید که خودتان را به یادگیری یک سبک خاص محدود کنید. هر کدام از سبک های رزمی دارای مزایا و معایب خاص خود می باشد و نمی توان گفت که کدام سبک از همه سبک های رزمی بهتر است. بعضی ها آنقدر به رشته رزمی شان علاقه و حساسیت دارند که اگر عیبی واقعی از آن گفته شود، نمی خواهند آن را بپذیرند. لازم به ذکر است که تمام هنرهای رزمی در دنیا از معبد شائولین در چین نشات گرفته و ریشه تمام سبکها در دنیا یکی است. اگر دقت کرده باشید، تکنیکهای پا و دست با کمی اختلاف، در کلیه رشته ها یکسان است و تنها اسمشان فرق می کند. یکی از علت هایی که باعث شد بروسلی در دنیا شهرت بسیاری بدست آورد این بود که بروسلی با اینکه سبک اصلی اش وینگ چون کونگ فو بود، ولی اصول چندین سبک رزمی دیگر را فرا گرفته و پیوسته تمرین می نمود و خود را صرفاً به یک رشته رزمی، محدود نکرده بود.
