امروزه با افزایش محبوبیت سلاح های رزمی بخصوص سلاح نانچیکو، رزمی کاران اکثر سبک های رزمی تلاش می کنند تا بتوانند تکنیک های مورد نیاز برای کار با نانچیکو را یاد بگیرند. ازجمله استاد های برجسته نانچیکو می توان به بروس لی اشاره کرد، همانطور که در فیلم هایش دیده اید جزء اولین افرادی بود که تسلط کاملی به سلاح نانچیکو داشت.
همانطور که در بالا اشاره کردیم نانچیکو توسط بروسلی و فیلم هایش شهرت جهانی پیدا کرد. نانچیکو سلاحی پرقدرتمند بوده و مهارت یافتن در آن لازمه انجام ماه ها تمرین مداوم می باشد. اگر بدون تمرین از آن استفاده کنید به احتمال زیاد به خود آسیب خواهید رساند. به عنوان مثال سعی کنید به یک کیسه سنگین رزمی با یک جفت نانچیکو ضربه بزنید و ببینید چه اتفاقی می افتد. احتمالا نانچیکو به طرف شما برگشته و جایی از کیسه که شدیداً با نانچیکو ضربه زده اید، به شما ضربه خواهد زد. ازجمله دلایلی که از نانچیکو در نبردها استفاده می شد می توان به دلایلی ازجمله قابل انطباق بودن ، حمل آسان و توانایی دفاع در برابر دیگر سلاح های رزمی ازجمله چوب و شمشیر اشاره کرد.
این نانچیکو همانگونه که از نامش پیداست جهت مبارزه مورد استفاده قرار می گیرد و تفاوت چندان زیادی با نانچیکوی نمایشی ندارد.
شیوه در دست گرفته نانچیکوی مبارزه ای: در نانچیکو مبارزه ای از وسط فک نانچیکو به پایین در دستان شما قرار می گیرد تا طول نانچیکو افزایش یابد
نحو ه اجرای تکنیک ها مبارزه ای : در نانچیکوی مبارزه ای از تکنیک های سریع مهلکی استفاده می شوند که آسیب بیشتری به حریف وارد کنند. در نانچیکوی مبارزه ای از انجام دادن حرکاتی که بیشتر جنبه نمایشی دارند خودداری می شود. علاوه بر آن تکنیک های نانچیکوی مبارزه ای خشک و غیر قابل انعطاف هستند.
امروزه نانچیکوی نمایشی بیشتر در هنرهای فردی مورد استفاده قرار می گیرند.
نحوه در دست گرفتن نانچیکوی نمایشی: چوب نانچیکو را از بالاترین قسمت در دست قرار می دهند تا اجرای تکنیک ها و حرکات نمایشی راحت تر شوند.
نحو ه اجرای تکنیک ها نمایشی : در نانچیکو نمایشی از تکنیک های نمایشی استفاده می کنند مانند پروانه, ضربدری و ... که زیبایی دارند استفاده می کنند و از حرکاتی که جنبه ای مبارزه ای دارند خودداری می شوند. تکنیک های نانچیکو نمایشی برعکس نانچیکو مبارزه ای قابل انعطاف می باشد.
مهمترین کار این است که در شروع و پایان کار با سلاح به داورها و تماشاچیان احترام بگذارید، این کار سبب می شود که توجه داوران به شما بیشتر شده و حتی امتیازی نیز به شما تعلق می گیرد (نحوه احترام گذاشتن بستگی به رشته تان می باشد). هنگام تمرین کردن با سلاح نانچکو مراقب اطراف خود باشید تا کسی نزدیک تان نباشد تا منجر به صدمه دیدن او شود.
سعی کنید که نانچیکو را از نزدیک ترین محل اتصال زنجیر بگیرید تا در اجرای حرکات مشکل نداشته باشید و نانچیکو را در دستانتان مشت کنید تا در تمرین یا مسابقات از دستانتان جدا نشود, در تمرین باعث صدمه زدن به اطرافیان یا شکستن وسایل باشگاه می شود و در مسابقات رها شدن سلاح از دست امتیاز منفی لحاظ می شود.
اگر به تکنیکی چندان مسلط نیستید از انجام دادن آن پرهیز کنید ( در غیر اینصورت در مسابقات امتیاز منفی گرفته و در هنگام تمرین ممکن است که به دیگران آسیب برسانید). تلاش کنید حرکات نمایشی را از همان جایی که شروع کرده اید در همانجا به پایان برسانید، این کار در مسابقات امتیاز مثبت دارد.
سعی کنید که نانچیکو را از وسط چوب بگیرید تا طول آن بیشتر شود، این کار باعث می شود که در مبارزه به مشکل برنخورده و به راحتی امتیاز مثبت بگیرید.
شیوه گرفتن نانچیکو مبارزه ای به دو صورت زیر می باشد:
کل گرفتن از وسط فک نانچیکو، مانند شکل زیر:
شکل گرفتن از وسط فک به پایین نانچیکو مانند شکل زیر:
هنگام کار با نانچیکو آن را محکم در دستانتان مشت کنید تا در تمرین یا مسابقات از دستانتان جدا نشود. این کار در تمرین باعث صدمه زدن به اطرافیان یا شکستن وسایل باشگاه می شود و در مسابقات رها شدن سلاح از دست امتیاز منفی لحاظ می شود.
نحوه امتیاز دهی در نانچیکوی مبارزه ای بدین صورت است: ضربه زدن به پا 1 امتیاز، ضربه زدن به بدن از شکم تا زیر گردن 2 امتیاز و ضربه زدن به سر (کلاه) 3 امتیاز دارد. همچنین هل دادن, پشت پا انداختن و مواردی که بدون نانچیکو بر روی حریف انجام می شود خطا می باشد به جز ضربه زدن پا به بدن حریف که یک امتیاز دارد.
نکته : ضربه زدن بی شمار در یک حمله, فقط امتیاز یک حرکت برای شما ثبت می شود.
دو نوع استاندارد برای نانچیکو مبارزه ای وجود دارد :
1- نانچیکو با فک های بلند و زنجیر متوسط
از این نوع نانچیکو بیشتر برای ضربه زدن به حریف و کارهای هجومی استفاده می شود.
2- نانچیکو با فک های متوسط و زنجیر بلند
از این نوع نانچیکو بیشتر برای خفه کردن حریف و کارهای دفاعی استفاده می شود.