ویدیو: شنا برای افراد دیابتی

شنا برای افراد مبتلا به دیابت فعالیت فیزیکی خوبی است. این ورزش نه تنها سرگرم کننده است، بلکه مزایای متعددی دارد که آن را برای یک برنامه کنترل دیابت مناسب کرده است. آیا واقعا دیابت مانع دستیابی به توان بالقوه شناگر می شود؟

منظور این نیست که هر فرد دیابتی لزوما مدال آور شنا باشد، بلکه کنترل دقیق دیابت از طریق شنا مزیتی عالی است.

مزایای شنا

شنا آمادگی قلبی عروقی (سیستم قلب و عروق و فعالیت های هوازی) را بهبود می بخشد. این مزیت شنابرای افراد دیابتی خیلی مهم است، چون این افراد در مبتلا شدن به بیماری های قلبی دارای ریسک بالاتری هستند. شنا کردن کالری بیشتری نیز می سوزاند و می تواند به کنترل وزن افراد کمک کند که این مزیت نیز برای افراد دیابتی مفید است.

شنا تمام عضلات اصلی بدن را تقویت می کند که این مزیت در کنترل دیابت مسئله مهمی است. هنگام ورزش سلول های عضلانی به طور موثرتری قند خون را جذب می کنند (ورزش سبب افزایش توانایی عضله در جذب قند از خون و کمک به کاهش قد خون می گردد). در زیر به چگونگی کاهش قند خون با ورزش را توضیح می دهم؛

کنترل گلوکز با ورزش ممکن است برای ساعتها یا گاهی روزها مفید باشد و اثر آن دائمی نیست. بنابراین برای افراد دیابتی ورزش منظم بسیار مهم تر از تمرینات سخت اما کمتر است.

تا جایی که ممکن است این فعالیت را زیاد انجام دهید، حتی اگر هر جلسه تنها 5 الی 10 دقیقه طول بکشد. سعی کنید 45 الی 60 دقیقه شنا تمرین کنید. 10 الی 15 دقیقه استراحت در بین جلسات بسیار خوب است.

مزایای دیگر شنا:

• ورزش های ایستاده مانند شنا  کمتر از دیگر ورزش ها استرس زا هستند. این خیلی مهم است چون جریان خون ر رگ های خونی کوچک اندام های بدن افراد دیابتی کاهش می یابد و پایشان دچار آسیب هایی مانند بریدگی یا عفونت،تاول و دیر بهبود یافتن آنها می شود.
• نشان داده شده است که ورزش هایی با شدت کم مانند شنا برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 مفید است.
• شنا نیروی ثقل بدن را افزایش می دهد. نیروی ثقل بدن از آسیب های مفصلی در افراد مبتلا به آرتروز و افراد چاق جلوگیری می کند.
• شنا معمولا توسط یک مربی نجات غریق نظارت می شود. این مربی به افراد دیابتی که با مشکل مواجه می شوند، کمک می کند.
• پس از مشورت با یک متخصص ارتوپد شروع به شنا کردن کنید.

اولین نکته مهم برای افراد دیابتی گرفتن مجوز دکتر ارتوپد برای برنامه ورزشی جدید است تا اطمینان حاصل شود که این فرد بیمار می تواند سطح فعالیت های خود را افزایش دهد. متخصص ارتوپد همچنین احتیاط های لازم را بر اساس نوع دیابت فرد یادآوری می کند. عامل های دیگری که باید در نظر گرفته شوند شامل داروهای تجویز شده، تناسب اندام کنونی فرد، سطح گلوکز و غیره می باشد.

آمادگی برای شنا

اکنون زمان یافتن مکان مناسب برای شنا کردن است. استخرها و مراکز شنای محلی از جمله  مراکزی که زیر نظر سازمان های YMCA و JCC هستند، بهترین گزینه هستند. مربیان این مراکز بسیار خوب آموزش دیده اند و امکانات متنوع زیادی در این مراکز ارائه می شود. البته هر استخری که مربی نجات حریق داشته باشد، خوب است. رفتن به کلاس های شنا به افراد مبتدی و سطح متوسط کمک می کند تا حرکات آرام و آسان را توسعه بخشند، به طوری که حدود نیم ساعت یا بیشتر در آب مقاومت کنند. در کلاس های آیروبیک آبی ثبت نام کنید. این کلاس هاتوسط مربیان آموزش دیده مدیریت می شوند، نیازی به شنا کردن در این کلاس ها نیست و مزایای مشابه زیادی ارائه می دهند. هر فرد مبتلا به دیابت باید ابتدا توسط متخصص ارتوپد چکاپ شوند و اطلاعاتی در مورد نیازهای ویژه فرد در اختیار مربی قرار دهد.

شنا برای دیابتی ها: ملاحظات ویژه

این افراد باید قبل از شروع شنا به نجات حریق خود بگویند که مبتلا به دیابت هستند.

• هنگام رفتن به آب دستبند شناسایی دیابت بپوشید.
• از پوشیدن صندل یا هر کفش دیگری در استخر و اتاق رختکن اطمینان حاصل کنید. چون پوشیدن آنها احتمال کبود شدگی یا بریدگی و زخمی شدن پای شما را کم می کند. افراد دیابتی باید بعد از بیرون آمدن از استخر پاهایشان از لحاظ بریدگی، کبود شدگی و ساییدگی بررسی کنند.
• شنا کردن به مدت طولانی ممکن است باعث کاهش قند خون شود. کاهش قند خون باعث احساس خستگی بعد از ورزش می شود. بنابراین باید در فواصل زمانی منظم قند خون تان را بررسی کنید.
• برای درمان افت قند خون قرص های گلوکز، اسنک یا هر چیز دیگری را که متخصص توصیه می کند، مصرف کنید. یک بسته قرص گلوکز و اسنک را در یک کیسه پلاستیکی با خود همراه داشته باشید.
• اگر از پمپ انسولین (وسیله ای برای کنترل قند خون) استفاده می کنید، قبل از شروع شنا با متخصص مشورت کنید.