تشخیص بیماری سرطان ممکن است به طور کامل زندگی فرد را مختل کند. اما نباید بخشی از برنامه روتین فرد تمرینات فیزیکی متناوب باشد. بررسی مطالعات نشان می دهد که ورزش تاثیر زیادی روی میزان بقا و زنده ماندن و وضعیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان می گذارد (بیمارانی که میزان فعالیت فیزیکی توصیه شده را نسبت به افراد هم سن خود انجام می دهند). مرکز پژوهش های سرطانی مک میلان در 8 آگوست 2011، این گزارش را منتشر کرد.
سرطان سینه: اگر افراد مبتلا به این سرطان هر هفته 150 دقیقه ورزش (با شدت متوسط) کنند، بیش از 40 درصد مرگ و میر ناشی از این سرطان و بازگشت آن کاهش می یابد.
سرطان پروستات: سه ساعت ورزش با شدت متوسط در هر هفته حدود 30 درصد مرگ و میر را کاهش می دهد و 57 درصد از پیشرفت بیماری جلوگیری می کند.
سرطان روده بزرگ: با 6 ساعت ورزش (با شدت متوسط) در هفته 50 درصد مرگ و میر در افراد مبتلا به سرطان روده بزرگ کاهش می یابد.علاوه بر این اثرات، در افرادی که میزان ورزش توصیه شده انجام می دهند، احتمال بروز بیماری هایی چون دیابت، ناراحتی ها و سکته قلبی نیز کاهش می یابد.
سرطان پیشرفته:ورزش حتی برای بیمارانی که مبتلا به سرطان پیشرفته اند کمک می کند تا توانایی حفظ استقلال بیشتر را کسب کنند و احساس تندرستی بیشتری بکنند.
میزان ورزش توصیه شده برای افراد بالای 65 سال 150 دقیقه در هفته و 10 دقیقه در هر بار است. (طول هر برنامه از 10 دقیقه بیشتر نباشد)
بیماران مبتلا به سرطان با به کار بردن چند احتیاط ضروری می توانند از بروز عوارض جانبی ورزش جلوگیری کنند. در زیر به برخی از این نکات اشاره می کنیم:
برای جلوگیری از خستگی، تنگی نفس و سرکوب سیستم ایمنی بدن، ورزش های با شدت بالا را به شدت متوسط یا سبک تغییر دهید.
یک فرد بیمار بعد از جراحی روده یا پروستات از ورزش های نشسته مانند دوچرخه سواری امتناع می ورزد. افرادی هم که سرطان سینه یا بیماری لیمفیدما دارند و دست ها و پاهایشان ورم کرده یا پوشاک فشرده سازی پوشیده اند، از ورزش های سخت و مکرر خودداری می کنند.
بیماران سرطانی که پوکی استخوان یا شکستگی استخوان دارند، باید از ورزش های سخت و شدید خودداری کنند.
اگر درمان یا پیشرفت بیماری منجر به سرگیجه یا عدم تعادل شود، فرد باید برای حفظ و بهبود عملکرد، ورزش های تعادلی انجام دهد. به علاوه باید در مورد ورزش های تعادلی احتیاط های لازم را انجام دهد. مطالعه نشان می دهد که پیاده روی تریدمیل برای افرادی که مشکلات تعادلی دارند، خطرناک می باشد.
عادات ورزشی مانند پیاده روی سریع می تواند به حفظ تندرستی بیمار در طول درمان یا بعد از آن کمک کند. پزشکان، دوستان و افراد خانواده باید بیماران را به انجام فعالیت های فیزیکی تشویق کنند.
