تای چی چوان (Taijiquan) یک هنر رزمی چینی باستانی "داخلی" یا "نرم" می باشد که اغلب آن را برای سلامتی و مزایای معنوی آن انجام می دهند. این ورزش غیر رقابتی، ملایم و به طور کلی با گام آهسته انجام می شود. بر خلاف مفهوم غربی "بدون درد، بدون افزایش وزن" معمولا کالری بیشتری نسبت به موج سواری و اسکی در سراشیبی می سوزاند به همین دلیل قطعا یک ورزش است. افزایش قدرت، انعطاف پذیری، افزایش تمرکزو همچنین افزایش سلامت جسمی از دیگر مزایای تای چی می باشند. توصیه ما این است که وقتی این ورزش را فرا گرفتید مرتب به تمرین آن بپردازید. در ادامه به معرفی 8 اصل اساسی در مورد تای چی چوان می پردازیم:
سر خود را طوری نگه دارید که انقباض عضلانی نداشته باشد و در یک راستای عمودی قرار بگیرد. توجه کنید که در این موقعیت نباید از زور زیاد استفاده کنید زیرا داشتن زور زیاد باعث گرفتگی در گردنتان خواهد شد.
توجه داشته باشید که باید قفسه سینه خود را به سمت داخل نگه دارید و مراقب باشید که هیچ گرفتگی در قفسه سینه به وجود نیاید زیرا باعث می شود یک سری نقاط مسدود در حفره سینه ایجاد شده و در نتیجه قسمت بالایی بدنتان سنگین و قسمت پایینی سبک می شود.
در صورتیکه بتوانید کمر خود را رها کنید قدرت بیشتری به پاهایتان منتقل خواهد شد پایین تنه بدنتان با ثبات تر خواهد شد. گفته می شود که منشأ تمامی حالت ها، در کمر پنهان است. ضمنا رهایی کمر باعث رها شدن تاندون ها و عضلات قسمت های دیگر بدن نیز می شود.
یکی از اولین اصول تای چی، تفاوت قائل شدن بین خالی و پر بودن است. در صورتیکه وزن بدنتان را بر روی پای راست خود قرار دهید پای راست تان پر و پای چپتان خالی خواهد شد و برعکس. اگر شما بتوانید این تفاوت را نشان دهید بدن شما حرکاتی سبک و چالاک خواهد داشت و اتلاف انرژی به حداقل خواهد رسید.
اگر شانه های خود را آزاد و رها نکنید گرفته خواهند شد و چی (انرژی داخلی بدن) نمی تواند انرژی کافی را به بدنتان منتقل کند. پایین انداختن آرنج ها به معنی معلق نگه داشتن آنهاست، طوری که عضلات کتف زیاد منقبض نبشاند.اگر آرنج ها، به سمت بالا کشیده شوند شانه نمی تواند معلق و رها باشد و نمی توان به حریف نیروی صحیحی اعمال کرد.
در کتاب های آموزشی تای چی چنین ذکر شده است که حرکات باید در پاها ریشه داشته باشد، توسط کمر کنترل شده و در انگشتان نمود پیدا کند. وقتی که دست، کمر و پا با هم حرکت می کنند، چشم نیز آنها را تعقیب می کند.اگر یک قسمت از بدن، پیرو بقیه نباشدگ، کل بدن دچار اختلال خواهد شد. در کل به این اشاره دارد که هر دوقسمت بالا و پایین بدن باید با هم در تعامل باشند.
اصلی و مهمترین چیز درتای چی چوان، روح است. در صورتیکه بتوانید روح را بالا نگه دارید حرکات بدن شما به طور خودکار سریع خواهند شد. وقتی از رهایی صحبت می شود، به این معنی است که نه تنها دست و پاها باید باز و راحت باشند، بلکه ذهن نیز باید باز ورها باشد. وقتی بتوان درون و بیرون را با هم یکی کرد، هماهنگی اتفاق می افتد.
در سبک های سخت بیرونی، از جین بیرونی و سخت (یعنی انقباض عضلانی) استفاده می کنند و به همین دلیل محدود هم هست و بین حرکاتی که انجام می شود وقفه وجود داردو همین مسئله باعث می شود تا حریف فرصت خوبی برای حمله پیدا کند.اما در تای چی چوان از ذهنYi به جای زورLi استفاده می شودو به همین دلیل حرکات پیوسته هستند و محدودیتی نیز وجود ندارد. در مکتوبات کهن تای چی گفته شده، تای چی مانند ریسیدن ابریشم است و کاملا همه حرکات پیوسته اجرا می شوند.
