کومیته 100 نفره در هنرهای رزمی و بسیاری دیگر از ورزش های امروزه به عنوان آزمونی برای سنجش حداکثر مقاومت فیزیکی و ذهنی در نظر گرفته می شود. در اصل، این ورزش شامل راند های 2 دقیقه ای از کومیته های (مبارزات آزاد) 100 حریفی است، و معمولا هر کدام از این مبارز ها در هر راند عوض می شوند.
در طول اواسط قرن نوزدهم، یک استاد بزرگ شمشیرزنی به نام یاماوکا تیشو (Yamaoka Tesshu) در ژاپن زندگی می کرد، که بنیانگذار هوکیوشین بود. این مرد به شرکت در یک دوئل 100 نفره معروف شده است، او در این مبارزه، صد رقبای پی در پی را شکست داد. حریفان این مبارزه مجهز به شینای (شمشیر بامبو به کار رفته در هنر رزمی کندو) بودند.
ماساهیکو کیمورا که مسلما مشهورترین جودوکا در تاریخ این ورزش است، دوست صمیمی ماس اویاما بود. اویاما در مورد کیمورا گفته: تنها کسی که می شناسم به سختی من کار کرده باشد، کیمورا است. رکورد کیمورا در مقام جودو در تمام ژاپن (12 سال، به دلیل جنگ جهانی دوم هیچ مسابقه ی قهرمانی برگزار نشد)، تنها توسط یاسوهیرو یاماشیتا گرفته شد. کیمورا نه سال پی در پی قهرمان بود. در دنیای جودو ژاپن، یک گفته وجود دارد که می گویند: نه قبل از کیمورا و نه بعد از کیمورا، دیگر کیمورایی نیست.
اگرچه نویسنده ی بزرگ مرجع من این گفته را تایید نمی کند، اما گفته می شود که کیمورا مبارزه صد نفره را در برابر 200 نفر دارای کمربند مشکی و برای دو روز متوالی برد و حتی یکبار هم شکست نخورد.
او قویترین شاگردانش را در دوجو انتخاب کرد، همه ی آنها با او مبارزه کردند تا وقتی که نوبت شان می رسید و سپس دوباره شروع می کردند، تا وقتی که سیصد راند به اتمام رسید. او همه ی آنها را شکست داد، علی رغم اینکه از صدمه ی فیزیکی شدید رنج می برد، هیچ وقت در تصمیمش تردید نداشت.
هر کدام از شاگردان باید در طول این سه روز حدود چهار بار با او مبارزه می کرد، اما بعضی از آنها به دلیل ضربات قدرتمند اویاما در همان روز اول موفق نشدند. افسانه ای وجود دارد که می گوید اویاما قصد داشت روز چهارم نیز به مبارزه ادامه دهد، اما هیچ کس تمایل و توان نداشت. این بلافاصله بعد از اتمام تمرینات کوهستانش روی داد.
ماس اویاما با طراحی این نمونه ها، شروع به بنای مبارزه 100 نفره به عنوان لازمه ی رسیدن به دان چهارم و پنجم کرد. ضمنا طولی نکشید که فهمید، هر کسی روحیه ی انجام این مبارزه را ندارد، اما مهارت فیزیکی به آسانی یاد گرفته می شود. کار سخت، شجاعت و عزم راسخ می خواهد. "روحیه ی اوس" (از واژه ی Oshi Shinobu گرفته شده و به معنی استقامت به هنگام سختی طاقت فرساست) را نمی توان در هر کسی یافت. بنابراین آن برای آن دسته از افرادی که ماهیت مناسب دارند، یک ورزش اختیاری شد.
ابتدا، مبارزان باید می توانستند دو روز از مبارزات را پشت سر بگذارند، چنانچه توسط شخصی که انجام می شد بسیار مطلوب بود، اما بعد از سال 1967، ماس اویاما تصمیم گرفت که آنها باید در همان روز مبارزه کنند. علاوه بر نیاز اساسی 100 مبارزه، از ضروریات دیگر این است که رقیب باید حداقل 50 درصد مبارزات را به طور کامل برنده شود، و اگر ناک داون شد، نباید بیشتر از 5 ثانیه بماند.
در استرالیا و شاید جاهای دیگر، کومیته ی 50 نفره شاهکاری کوچک تر (اما هنوز یک دستاورد بزرگ نیست) است که ممکن است انجام شود. در بریتانیا و هر جایی دیگری که تحت حمایت هانشی استیو آرنیل Hanshi Steve Arneil (یک استاد برجسته ی کیوکوشین که بریتانیایی آفریقایی تبار است) می باشد، هر کس می تواند تعدا مبارزاتش را خودش انتخاب کند (مثلا 10، 20، 30، 40، 50 و غیره). و برای این دستاورد گواهینامه می گیرد.
چه کسی چه کاری انجام داده است؟
به جز مبارزه ی سه روزه و پشت سر هم اویاما، تعداد معدود دیگری نیز سعی کردند که کومیته 100 نفره انجام دهند. در زیر فهرستی از مردان افسانه ای آورده شده است و قابل توجه است که اکثر آنها هنوز هم در کاراته بسیار فعالند و درجه ی بالایی کسب کرده اند.
در اینجا، بسیاری از خوانندگان ممکن است اطلاع مختصری داشته باشند، اما برخی اشخاص به ارزیابی مساعد مبارزات بی سابقه ی اویاما کمک می کنند. مسابقات قهرمانی جهانی ممکن است شامل 7 یا 8 راند سخت مبنی بر اصول و قوانین، با اجازه ی 4 بار تمدید و بدون استراحت است واین ممکن است حداقل نیم ساعت طول بکشد. اگرچه می توان طول استراحت های بین راند ها را به دلیل رسیدگی به جراحات مبارزان بیشتر کرد. یک بوکسر را در نظر بگیرید که 100 راند را بدون توقف و استراحت و در هر راند با رقیب جدید تمام می کند و لازمه ی برنده شدن، بردن حداقل 50 راند است.
تصور کنید بیش از 4 ساعت کومیته ی فول کنتاکت (مبارزه آزاد بدون هیچ گونه قانونی)، در نظر داشته باشید که در مسابقات کیوکوشین فقط اجازه ی گارد دهان و بیضه داریم. به طور کلی، اگر یکی از مبارزان بتواند به سرعت کافی حریفش را ناک داون کند، راند می تواند زودتر از زمان خود به پایان برسد. ظاهرا بسیار غیر محتمل است کسی بتواند مثا ماس اویاما 300 راند را تمام کند.
