در بین تمامی سبک های کاراته، کیوکوشین کاراته به معنی"حقیقت نهایی" دارای بیشترین متقاضی و بهترین سبک کاراته می باشد. غالب سبکهای کاراته از اصول پایه یکسانی استفاده می کنند مثل : درجه بندی- کمربند- لباس سفید- احترام(اوس-)ایستادنها (داچی) ضربات - دفاع و ... ولی تفاوت آنها با یکدیگر در چگونگی به کار گیری این اصول می باشد.
اصولا سبکهای کاراته را به دو دسته ایپون و اوپن یا غیر آزاد و آزاد تقسیم بندی میکنند.کیوکوشین یکی از سبکهای اولیه و اصلی گروه آزاد (اوپن) است در سبک کیوکوشین توجه خاصی روی قدرت بدنی و استقامت جسمانی وجود دارد از این رو بعد ازگذشت چند سال هنرجوی کیوکوشین دارای اندامی تنومند و عضلاتی بسیار قوی و قدرت بدنی زیادی خواهد شد. البته علاوه بر مسائل جسمانی در ابعاد معنوی اصولی مانند نظم و انضباط ، دقت عمل- تمرکزذهنی- ادب و احترام - تواضع و فروتنی و دیگر مفاهیم عالیه انسانی و اجتماعی به طور مستمر تمرین و آموزش داده می شود.به طوری که در مقیاس عملی افراد رده بالا (کسانی که مدارج عالیه را در کاراته دارند)
ورزشی سنتی اما کاملا متفاوت
کیوکوشین کاراته در محافل کاراته و در هنرهای رزمی گسترده تر به عنوان یک سبک 'سخت' بااستانداردهای بسیار بالا شناخته شده و مورد احترام است. آموزش های شدید ومبارزه و استقامت مورد نیاز برای کمک به آماده سازی واقع گرایانه برای برخورد فیزیکی جدی از دیگر خصوصیات این سبک می باشد.هنرآموزان کیو کوشین هیچ کلید میانبری برای تبدیل شدن به یک ورزشکار حرفه ای و یک مبارز سفت و سخت ندارند و برای این کار باید سخت تلاش کنند.
چرا کیووشین متفاوت است
کیوکوشین کاراته تظاهر نیست.همه چیز در مورد آن با موشکافی و دقت ، مورد آزمایش قرار گرفته است. 3 تفاوت عمده آن عبارتند از:
1. مبارزه مجزا : هدف شکست دادن حریف (به ویژه با زدن ضربات مکرر به سر)، نه شبیه سازی حرکاتی که در سبک های دیر دیده می شود.
2. ضربات سنگین : شکستن اجسام جامدمانند چوب، یخ وبتن می باشد.این ضربات در دعوا و مبارزات نقش تعیین کننده ای دارند.
3. مبارزه چندگانه: تماس مداوم در مبارزات با حریف و کنترل او
ازتکنیکهای قابل توجه مانند شوتو، چوپ کاراته در نمایش ها مورد آزمایش قرار می گیرند. لگد، مشت و حملات مکرر پا در مسابقات نزدیک به مبارزه واقعی شناخته شده به عنوان "ضربت موثر" عمل می کنند.
آزمون نهایی کاراته- مبارزه 100 نفره
برای درک فرهنگ کیوکوشین بهتر است به مبارزه 100 نفره نگاه کنید. مبارزه با 100 نفر چالشی است که هر کسی از پس آن بر نمی آید و فقط افراد خاصی می توانند آن را انجام دهند. هر کسی که بالای 18 سال سن داشته باشد می تواند در این آزمون شرکت کند.
مبارزات صد نفره را می توان آزمایشی برای نشان دادن نهایت استقامت بدنی و روحی در هنرهای رزمی و حتی سایر ورزش ها دانست.ین نوع مبارزه بصورتی طراحی شده است که در آن فرد داوطلب در ۱۰۰راند ۲دقیقه ای با افراد متفاوت (از لحاظ قد، وزن و درجه) مبارزه می کند.
این آزمون اثبات می کند که کیوکوشین کاراته سبکی خیلی جدی است
مواجه با 4 یا 5 کمربند سیاه سفید در یک مبارزه مجزابهمدت2 دقیقه برای هر مبارزه، یکی پس از دیگری باید با آنها مواجه شد.
مبارزه با حدود 20 نفر از مبارزان با کمربند سیاه و سفید که وزن و قد و قواره های مختلفی دارند کاری دشوار است.
داشتن شجاعت برای انجام این کارقابل تحسین است. حالا بیایید تعداد حریفان را بیشتر کنیم. فرض کنید با 50 نفر از مبارزان دارای کمربند سیاه و سفید آموزش دیده مبارزه می کنید و باید یکی پس از دیگری آن ها را شکست دهید. وقتی شما با یکی از حریفانتان مشغول مبارزه هستید بقیه افراد که منتظر هستند تا نوبتشان برسد تا با شما مبارزه کنند در این بین آنها می توانند نقاط ظعف و حساس شما را بیابند و با این امید به میدان مبارزه بیایند که بتوانند شما را شکست دهند.
فقط افرادی می توانند مبارزات 100 نفره را به پایان برسانند که واقعا از نظر روحی و جسمی پخته شده باشند .تا کنون فقط 20 نفر توانسته اند این مسابقات را به پایان برسانند و یکی از آنها هم اویاما بنیان گذار سبک کیوکوشین می باشد
