تمرین کاراته هیچ محدودیتی ندارد و شما می توانید آن را فارغ از زمان، مکان، سن و جنسیت خود انجام دهید. در واقع می توان آن را در هر زمان و هر مکان و با هرکسی تمرین کرد. علاوه بر این می توان از کاراته برای تناسب اندام، دفاع شخصی، پر کردن اوقات فراغت و رقابت و شرکت در مسابقات استفاده کرد.
تمرین کاراته به صورت منظم و مرتب شما را قادر می سازد تا سطح خود را بالا ببرید. مهم نیست یک حرکت یا تکنیک را چند بار انجام می دهید، مهم آن است که بتوانید آن را به شکل صحیح و درست یاد بگیرید و بتوانید از آن استفاده کنید. یکی از راه های موفقیت در هنرهای رزمی تمرین بسیار و کسب تجربه عملی می باشد. رزمی کاران جدیدی که به کاراته می آیند وقتی حرکات و تکنیک های آن را می بینند، از آن می ترسند که نتوانند به درستی حرکات و تکنیک های کاراته را یاد بگیرند. به همین دلیل مربی به آنها تمریناتی به عنوان تکلیف می دهد که رزمی کاران باید آن را در منزل تمرین کنند. بعضی از تمریناتی که مربیان به دانش آموزان خود برای خارج از باشگاه می دهند تمرین فرم های کاتا و یا ضربه زدن به کیسه بوک و یا میت می باشد.
این تمرینات که مربی به عنوان تکلیف به شما می دهد بر اساس شناخت او از شما و سطحی که در آن هستید می باشند. بیشتر اوقات مربی به شما حرکاتی را به عنوان تمرین در منزل می دهد که در انجام دادن آنها ضعیف بوده و دچار مشکل شده اید. اگر رزمی کاران تمرینات در منزل و خارج از باشگاه را به عنوان عادت های روزانه خود قرار دهند نسبت به کسانی که این کار را انجام نمی دهند پیشرفت سریع تری می کنند.
اگر می خواهید سریعتر ارتقا یافته و موفق به کسب کمربند سیاه شوید، نیاز به انجام دادن تمرین به صورت مستمر و موثر دارید. استاد شما اولین و موثرترین منبع شما برای یادگیری می باشد. بدون صرف وقت در کلاس شما نمی دانید که چه چیزی را و چگونه یاد بگیرید، به همین دلیل حضور در کلاس یکی از اولین اولویت ها می باشد.
با وجود اینکه آموزش از باشگاه شروع می شود اما فقط به آن محدود نمی شود. تمرین در خارج از باشگاه در مواردی همچون درگیری های خیابانی کمک می کند. تمرین در خارج از باشگاه به شما کمک می کند که بتوانید در محیط هایی همچون راه پله ها، در داخل جمعیت، در داخل آب و سایر وضعیت های غیر معمول دیگر از خود دفاع کنید.
در حالی که شما در باشگاه با لباس های گشاد و سبک تمرین می کنید باید بتوانید در خارج از باشگاه هم با لباس های شخصی همان کارایی را داشته باشید، و این جز با تمرین در خارج از باشگاه امکانپذیر نیست. با این حال عاقلانه ترین کار در هنگامی که کسی شما را تحریک به مبارزه می کند این است که جلو او را بگیرید و یا او را بترسانید .
خودتان را تنها به عمل فیزیکی محدود نکنید، شما می توانید در طول روز در مورد هنر رزمی خود فکر کنید بخصوص زمانی که در ترافیک منتظر هستید و یا در جایی نشسته اید و فعالیت خاصی را انجام نمی دهید. می توانید تکنیک ها را تجسم کرده و آنها را مورد تجذیه و تحلیل قرار دهید.
این که کمربند سیاه دارید نمی تواند دلیل آن باشد که شما همه چیز را می دانید. سعی کنید از هر فرصتی برای یادگیری استفاده کنید و یادگیری را محدود به مربی خود نکنید و از هر کسی که در اطرافتان است نکاتی را یاد بگیرید. سوالاتی که در ذهن دارید را به راحتی بیان کنید. هر کسی دیدگاهی دارد و دیدگاه های متفاوت می توانند مفید باشند. سعی کنید با انواع افراد و در سطح های مختلف تمرین کنید.
بهتر است تمریناتی مانند bunkai، کومیته و randori را به تنهایی انجام ندهید، بعضی از حرکات و تمرینات باید به صورت دو نفره انجام شوند، به همین دلیل داشتن حریفی تمرینی در خارج از باشگاه می تواند برای شما مفید باشد. تمرین با کسی که سطحش از شما بیشتر است و تجربه بیشتری دارد می تواند کمک فراوانی به شما بکند.
تمرین با کسانی که بلندتر، کوتاه تر، مسن تر، جوان تر یا قوی تر از شما هستند می تواند شما را برای هر موقعیتی آماده کنند. برخلاف مسابقات رسمی، مبارزه در خیابان به اندازه، وزن، سن، و جنسیت بستگی ندارد و ممکن است وضعیت کسی که با آن دعوا می کنید با شما بسیار متفاوت باشد. سعی کنید در سمینارها و تورنمنت هایی که مرتبط با رشته شما هستند شرکت کنید و برای تماشا به سایر باشگاه های ورزشی بروید.
یکی دیگر از فرصت های عالی برای یادگیری تدریس است. بدون آنکه درک عمیقی از موضوع خود نداشته باشید نمی توانید تدریسی موثر و با کیفیتی انجام دهید. بنابراین آماده شدن برای تدریس به شما کمک می کند تا دانش شما توسعه یافته و درک عمیق تری از موضوع داشته باشید. مربیان اغلب شاگردان سطح بالای خود را برای آموزش تازه واردها انتخاب می کنند.
هنرهای رزمی بسیار گسترده و عمیق هستند، به همین دلیل تسلط بر آن به آرامی صورت می گیرد و شما باید به صورت پیوسته و پایدار آنها را انجام دهید و خسته نشوید.
