کاپوئرا یک هنر رزمی همراه با رقص است که از قرن 16 ام در برزیل سرچشمه گرفته است. اگرچه امروزه کاپوئرا با محبوبیت پررونق آکروباتیک های خیابانی از جمله پارکور در همه جا انجام می شود، تاریخچه و منشا آن مرموز باقی مانده است. فلسفه ی این سبک این است که حریف را به عنوان دشمن در نظر نمی گیرند، بلکه می گویند حریف شما دوست شماست. پس در تمام طول بازی هیچ صدمه ی آنچنانی به حریف زده نمی شود. هدف اصلی گریز از حرکات حریف است، نه دفاع کردن آنها.
بعضی اوقات کاپوئرا را به عنوان یک هنر رزمی، گاهی به عنوان رقص و گاهی نیز به عنوان یک بازی در نظر گرفته می شود. کاپوئرا یک پدیده ی منحصر به فرد است که توجه جهان را به خود جلب کرده است. از موسیقی و حرکات انجام دهندگانش فوری مشخص می شود، چون آنها ظاهرا با هم حرکت می کنند و سپس به طور ناگهانی به همدیگر حمله می کنند. اما علی رغم محبوبیت زیاد آن، ریشه های دقیق این هنر در تاریخ به دلیل کمبود شواهد تاریخی و ماهیت مرموز منشا آن، گم شده است.
گفته شده است که کاپوئرا ابتدا در طول قرن شانزدهم توسط سربازانی ابداع شده است که توسط استعمارگران پرتغالی از آفریقای غربی به برزیل آورده شدند. در نتیجه ی ممنوعیت جشن گرفتن رسومات فرهنگی شان و تمرین هر گونه هنر رزمی، کاپوئرا روشی برای کنار گذاشتن این دو قانون تحمیلی بود.
موسیقی سرعت (زمان) بازی را که قرار است در این Roda انجام شود، تنظیم می کند. نام های رودا، چرخ یا دایره برای نامیدن میدان دایره ای شکلی به کار می رود که چندین هنر رزمی آفریقایی- آمریکایی مانند کاپوئرا در آن تمرین می شود. آواز خواندن اغلب با بازی همراه می شود و گاهی اوقات به شکل سوال و جواب دادن است. معمولا، ابتدای آهنگ به شکل روایت و داستان سرایی انجام می شود که به آن ladainha (به معنی مناجات) می گویند. سپس الگوی سوال و پاسخ را که اغلب شامل تشکر از خدا و مربی شان است، می خوانند.
ضربات پا، جارو کردن و ضربات سر در کاپوئرا جایز است. ضربات مشت کمتر به کار می رود. چون دو عقیده در این مورد وجود دارد، یکی می گویند دست ها آفریننده هستند و پاها ویران کننده اند و دوم اینکه، زمانی که بردگان آفریقایی در برزیل این ورزش را انجام داده اند، دست هایشان بسته بوده، بنابراین فقط باید از پاها استفاده شود. از نظر دفاعی، بیشتر درس های این هنر شامل حرکات و چرخش های جا خالی زدن برای گریز از حریف است.
بازی ها و رقابت های کاپوئرا در دایره ای به نام رودا (roda) انجام می شوند. رودا در واقع حلقه های از افراد است که به دور بازی تشکیل می دهند. کاپوئرا سبکی نیست که روی تماس کل بدن تاکید کند. اما، وقتی دو رقیب برای مبارزه آماده می شوند، اغلب حرکاتی بدون تماس کامل نشان می دهند. به علاوه، جنبه ی بازی منصفانه ای برای این بازی ها وجود دارد، جایی که اگر یکی از حریفان نتواند از یک حمله ی ساده تر و آهسته تر جاخالی بزند، حمله ی سریع تر و پیچیده تر به کار برده نمی شود. ضربات پا، تکنیک های جارو کردن و ضربه ی سر نیز در این نوع بازی ها رایج است.
