من سال های زیادی است به عنوان شاگرد و مربی در بوکس و هنرهای رزمی مطالعه داشته ام. من به این نتیجه رسیده ام که مبارزه ابهام و تناقض دارد. در اینجا به چهار پارادوکس مبارزه اشاره می کنیم.
شاید مشهور ترین نقل قولی که تاکنون در مورد بوکس شنیده ام، از بزرگ ترین بوکسر تا به امروز، محمد علی کلی، باشد که می گوید" حرکت کن مثل پروانه و نیش بزن مثل زنبور". محمد علی این گفته را در سال 1974 و قبل از مبارزه با جورج فورمن (George Foreman) بیان کرده است. اگرچه این گفته ی او مانند بیشتر طنز هایش، قالبی شعری و ادبی دارد، تاثیر گذار تر از دیگر شوخی های معمولیش بود که غالبا قبل از مبارزه به زبان می آورد. این گفته ی وی اساس پارادوکس بوکس و مبارزه را بیان می کند.
زنبور ها می توانند حرکت کنند و نیش بزنند، اما نه به طور هم زمان. این مسئله در مورد بوکسر ها نیز کاملا صدق می کند. ضربه ی مشتی که در حین حرکت زده می شود، ضربه ی بسیار موثری نخواهد شد. این تاثیر مربوط به زمین و انتقال وزن است که قدرت از آنجا (زمین ) گرفته می شود. ثابت ماندن در یک مکان بهترین روش برای ضربه زدن است. اینجاست که پارادوکس شماره ی یک مبارزه یعنی بزن و حرکت کن، مطرح می شود. برای اینکه فرد بتواند مداوم حرکت کند و برای انتقال وزن و گرفتن قدرت از زمین، با آن تماس داشته باشد و در نهایت ضربه ی سفت و محکمی وارد کند، تعادل زیادی لازم دارد و رسیدن به این تعادل بسیار سخت است.
فرق بین حرکت کردن و ضربه زدن به استفاده از پا مربوط می شود. در بوکس، همیشه در حال حرکت هستید. هنگامی که بوکسرها ریتم های مختلف پا و انتقال وزن به آنها را تمرین می کنند، در واقع از طناب بازی و بوکس سایه (شادو) استفاده می کنند.
نام بوکس، این علم شیرین، در یک بازی قانونی به کار می رود. قوانین کوینس بری (Marquess Queensberry rules) در سال 1867 برای شرح بوکس جوانمردانه و قوانین منصفانه برای مبارزه تصویب شد. اما، در مبارزه ی منصفانه تناقضی وجود دارد. اگرچه بوکس قوانین سخت و شدیدی دارد، از طرف دیگر، نوعی مبارزه ی خشن است.
یک بوکسر به قوانین ادای احترام دارد، و با این حال، اغلب به امنیت خود و حریفش هیچ توجهی ندارد. یک فایتر می داند هر بار که بین طناب ها قدم بر می دارد، احتمال دارد تا ابد صدمه ببیند یا در بسیاری موارد ممکن است اصلا به زندگی برنگردد. یادم هست وقتی که بچه بودم، فیلم کشتن Duk Koo Kim را به دست Ray “Boom Boom” Mancini در رینگ بوکس دیدم. این تصویر تو ذهنم نقش بسته است و هنوز هم آن صحنه را به یاد دارم.
چطور می شود ورزشی دارای قوانینی برای حافظت کردن و دفاع از خود (بدون هیچ ضربه یا مشتی به سر حریف) باشد و از طرف دیگر، هدف اصلی این ورزش، ناک اوت کردن حریف است؟
مردم حدس می زنند که فایتر ها در اصل نیز خشن هستند. اصطلاحاتی مانند کله شق و کتک کاری کردن همدیگر (خروس جنگی) به ذهن می آید، اما دیدگاه ساده انگارانه ای از مبارزه وجود دارد. بله، مشت زدن به حریف برای تسلیم کردن او، خشونت به بار می آورد و البته در بوکس، فایتر ها بر اساس میزان خشونت مبارزه امتیاز بندی می شوند. اما در بوکس بر اساس دفاع فایترها نیز امتیاز داده می شود. بوکسر های قوی تر خشونت به کار می برند، و تمایلی به دفاع برای ناک اوت کردن سریع حریف ندارند. شاید بهترین بوکسر در عصر حاضر، Floyd Mayweather Jr شکست ناپذیر باشد. او به عنوان یکی از بزرگ ترین فایتر های دفاعی و مقابله با فایترهای مشت زن شناخته شده است. او همچنین در چگونگی انجام مبارزه فوق العاده باهوش و زرنگ است. مبارزه در نهایت مثل یک بازی شطرنج است. باید بدانید چه هنگام استراتژی دفاعی تان را به کار ببرید و چه هنگامی حمله کنید، چرا که انجام به موقع دفاع و حمله است که فایتر را قهرمان می کند.
تصور کنید شیئ با سرعت به طرف سرتان می آید. غیر ممکن است اگر سعی نکنید با ضربه ی دستان تان خود را در برابر آن محافظت کنید و آن را دور کنید. در این فرآیند ترجیح می دهید دست تان آسیب ببیند یا بشکند. ضربه زدن به سر خود با دستان خود، بهتر از ضربه خوردن سرتان با آن شئ است. در واقع، شما دو انتخاب دارید: حرکت کنید و ضربه به سرتان نخورد یا تا جایی که ممکن است با ایجاد سپر محکم، از خودتان دفاع کنید.
ایجاد سپر (دفاع) به این معنی است که دست ها را محکم روی سر و بدن قرار دهید، دقیقا برخلاف آنچه غرایز طبیعی مان می گوید. غرایز طبیعی انسان در چنین موقعیت هایی، سفت کردن عضلات، ترس و ترشح آدرنالین را نیز ایجاد می کند. عکس العمل های غریزی را هنگام بوکس قبول کنید اما نادیده بگیرید و به آنها عمل نکنید.
بعد از دو ماه کلاس های بوکس، هنرجویان یاد می گیرند که دست هایشان را بالا بگیرند. بدین منظور، آنها در اطراف رینگ راه می روند، در حالی که دست هایشان را اطراف فک می گیرند. اگرچه بالا نگه داشتن دست یکی از چیزهایی است که باید در مبارزه یاد بگیرید، همچنین یاد می گیرید که نمی توانید با دستان بالا (اطراف فک و دهان گرفته) در مبارزه برنده شوید.
ما می دانیم که در بوکس و مبارزه باید این موضوع مسلم را قبول کنیم که ما قصد داریم ضربه بزنیم. ما باید یاد بگیریم به منظور یافتن راهی با این شرایط کنونی شنا کنیم. یادگیری مبارزه و بوکس با یادگیری نشستن در یک حالت راحت یوگا هیچ فرقی ندارد.در اینجا نیز باید آرام و ریلکس باشید. نفس هایتان منظم و راحت باشد. این پارادوکس نهایی در مبارزه این است که با خودتان نجنگید.
