انواع مختلفی از هنرهای رزمی وجود دارند و هر یک از آن ها دارای هدف خاصی برای مبارزه هستند. بسیاری از آن سبک ها در قرن های قدیمی تر به وجود آمده اند، ولی پدید آمدن چند نوع از آن ها در زمان های مدرن بوده است. تمامی آن سبک ها دارای فرم های خاصی در مبارزه هستند و افراد در صورت نیاز می توانند از آن ها برای دفاع کردن استفاده کنند. هنرهای رزمی شامل تکنیک های مختلفی مثل ضربه زدن ( striking)، گلاویز شدن (grappling) و زمین انداختن (takedowns) هستند. پس با یادگیری هنرهای رزمی، شانس آشنا شدن با تکنیک ها و اصول مختلفی را پیدا می کنید.
بوکس، یکی از مشهورترین هنرهای رزمی در دنیا است و به عنوان یکی از محبوب ترین ورزش ها شناخته شده است. ورزش بوکس برای اولین بار در سال 888 قبل از میلاد به بازی های المپیک یونان معرفی شد و بازیکنان آن زمان بر طبق شواهد به دست آمده، از مشت برای مبارزه استفاده کرده اند. ورزش بوکس در همان زمان در کشور روم، به محبوبیت زیادی رسید. مبارزان روم از دستکش های مخصوص و مرگباری استفاده می کردند چون بر روی آن، میخ های فولادی محکمی قرار می دادند. محبوبیت بوکس با سقوط امپراتوری روم کم شد ولی در دهه ی 1700 میلادی در انگلستان به شهرت زیادی رسید. محبوبیت بوکس روز به روز بیشتر شد و قوانین جدیدی به آن اضافه شد. در نهایت مارکیز کوئینزبری، قوانین جدیدی را به بوکس اضافه کرد و یکی از آن ها استفاده ی مداوم از دستکش بوکس در مبارزات بود.
موی تای در شهر سوکوتایی (Sukhothai) کشور تایلند و در بین سال های 1238 تا 1377 به محبوبیت رسید. موی تای شامل جنبه های مختلفی مثل لگد زدن، مشت، زانوها و آرنج ها است. در موی تای از تکنیک کلینچ ( clinch) برای به کنترل درآوردن حریف استفاده می شود. در موی تای از دستکش هایی مخصوص برای مبارزه استفاده می شود و یک بوکسور خوب باید تمامی آن تکنیک ها را در موقعیت های مناسب استفاده کند. آن ورزشی نسبتا جدید است و پیش تر در دفاع شخصی پرکاربرد بود. موی تای در یک دوره ی زمانی کوتاه به محبوبیت زیادی در سرتاسر دنیا رسید.
جوجیتسوی برزیلی، یکی از مشهورترین هنرهای گلاویزی در جهان است و بر اساس مبارزه بر روی زمین است. در جوجیتسوی برزیلی از تکنیک های takedown( زمین انداحتن حریف) و سابمیشن استفاده می شود. همچنین هنرجویان می توانند از تکینک های قفل کردن مفاصل و خفه کردن استفاده کنند. جوجیتسوی برزیلی برای دفاع شخصی مناسب است و دارای تکنیک های گوناگونی است. موقعیت های گارد در جوجیتسوی برزیلی بسیار پرکاربرد هستند، چون مهاجم نمی تواند هیچ گونه حمله ای انجام بدهد.
کشتی به عنوان اولین هنر رزمی به مردم شناسانده شده است. قدمت ورزش کشتی به هزاران سال قبل برمی گردد و آن را در نقاشی های غار به تصویر کشیده اند. شکل جدیدتر ورزش کشتی در حدود سال 1100 بعد از میلاد در اروپا به وجود آمد. کشتی شامل تکنیک های takedowns( به زمین انداختن حریف) و تکنیک های مبارزه ی زمینی است. ورزش هایی دیگر مثل جودو و سامبو هم بر اساس تکینک های کشتی شکل گرفته اند. در حال حاضر ، کشتی کج به محبوبیت زیادی در هنرهای رزمی ترکیبی رسیده است و در آن از تکنیک های سابمیشن استفاده می کنند. کشتی در المپیک به دو نوع معروف به نام های کشتی فرنگی ( یونانی- رومی : Greco-Roman) و آزاد( freestyle ) تبدیل شد. کشتی حرفه ای( کشتی کج) ، شباهت کمی به کشتی آماتور( غیر حرفه ای) دارد. البته ذکر این نکته لازم است که کشتی آماتور به عنوان ورزشی قانونی شناخته شده است.
جودو، ورزشی ژاپنی است و توسط کانو جی گورو( Jigoro Kano) پایه گذاری شده است. اولین بار به آن، کانو جوجیتسو می گفتند. منشا جودو از جوجیتسو بوده است. جودو به عنوان ورزشی رقابتی شناخته شده است و به معنای روش آرام است. البته در حال حاضر جنبه های آرام آن رو به فراموشی است و حالتی شدتی پیدا کرده است. تمرکز آن بر روی پرتاب کردن و انداختن مهاجم بر روی زمین است. ثابت نگه داشتن حریف بر روی زمین از طریق تکنیک های قفل کردن و گیر انداختن صورت می گیرد. جودو ورزشی عالی برای تناسب اندام و انعطاف پذیری است.
سامبو متعلق به کشور روسیه است و شباهت زیادی به ورزش جودو دارد. به جنبه ی ورزشی سامبو، توجه خاصی می شود. سامبو در آن زمان به بازی های المپیک وارد شد ولی به رسمیت شناخته نشد. سامبو دارای تکنیک های دفاع شخصی زیاد و تکنیک های چرخشی شدیدی است.
فول کنتاکت کیک بوکسینگ، برای اولین بار در سال های اولیه ی دهه ی 1970 اجرا شد. فول کنتاکت کیک بوکسینگ از هنر های رزمی دیگر و تای بوکسینگ به وجود آمد. امروزه کیک بوکسینگ به مبارزه ای سبک تر تبدیل شده است و در ان از ضرباتی سریع و سبک برای امتیازگیری استفاده می شود.
در کاراته از ضربات دست باز، مشت، آرنج ها، لگد کردن و زانوها برای غالب شدن بر حریف استفاده می شود. در کاراته به هنرجویان، نحوه ی قفل کردن ضربات وارده و تنفس صحیح آموزش داده می شود. کاراته علاوه بر ضربه زدن دارای فرم های مختلفی مثل سابمیشن و تکنیک های پرتابی است. هنرجو با انجام تکنیک های کاراته می تواند در هر شرایطی از خودش دفاع کند. هدف هنرهای رزمی، دفاع شخصی است.
جوجیتسو هنری است که اصل آن به ژاپن برمی گردد ولی مربوط به زمان سامورایی ها و مدت ها بیشتر از آن است. جوجیتوسو شامل تکنیک های مشت زنی، لگد زدن، زانوها، درآوردن چشم، نقاط فشار و تکنیک های دیگر مبارزه است. در جوجیتسو به ضربه زدن به اندازه ی هنرهای رزمی دیگر توجه نشده است. در مبارزات قدیمی در صورت نداشتن سلاح از تکنیک های جوجیتسو برای مبارزه استفاده می کردند. رقیبان دارای زره های جنگی مخصوص بودند و ضربه زدن به آن ها کارساز نبود. ولی استفاده از تکنیک های پرتاب کردن، قفل کردن و خفه کردن کارساز بود. کلا اگر به دنبال هنر رزمی جامعی هستید، جوجیتسو گزینه ی مناسبی است.
آی کی دو هم یکی از هنرهای رزمی ژاپن است. آی کی دو توسط موریهه اوشیبا (o sensei) پایه گذاری شده است. آن هنر از جوجیتسو ( Ju jitu) مشتق شده است. آی کی دو به عنوان سبکی ملایم شناخته شده است و در آن به اجرای حرکات مدور می پردازید. در آیکیدو از نیروی مهاجمان علیه خودشان استفاده می کنند.
آی آی دو( iaido) به شیوه ای آرام و کنترل شده اجرا می شود. آی آی دو( iaido) هنر درآوردن شمشیر از غلاف، ضربه به حریف یا کشتن او، پاک کردن خون از لبه ی شمشیر و دوباره قرار دادن شمشیر دورن غلاف است.
در بیشتر فیلم های رزمی از سبک ها و فرم های کونگ فو استفاده می کنند. کونگ فو غیر از جنبه ی نمایشی، بسیار پرکابرد خواهد بود. کونگ فو در چند دهه ی اخیر به دلیل نمایش فیلم های جت لی (Jet Li)، جکی چان( Jackie Chan) و رهبران شائولین به محبوبیت زیادی رسید. کونگ فو برای تناسب اندام، انعطاف پذیری و دفاع شخصی مناسب است.
هنر رزمی وینگ چون از طریق بانو ییم وینگ چون (Yim Wing Tsun) پایه گذاری شد. وینگ چون به عنوان مبارزه ی نزدیک یا همان Close Quarters Combat (به اختصار CQC) معرفی شده است. پس وینگ چون، نوعی دفاع شخصی با فاصله ی خیلی نزدیک است و به دام انداختن حریف آسان تر است.
به مجموعه ی هنرهای رزمی اندونزی، پنچاک سیلات گفته می شود. حرکات پنچاک سیلات به فرم های کونگ فو شبیه است.
اسکریما هنری فیلیپینی است و تاکید آن بر روی استفاده از چوب و شمشیرها است. تمرکز اسکریمای مدرن بر روی کار با چوب به شیوه ای سریع و چشمگیر است. اسکریما برای تمرکز بیشتر فوق العاده است.
تای چی، یک هنر چینی معروف است و امروزه به عنوان سبکی ملایم و آرام و شفابخش شناخته شده است. احتمالا با انجام سبک تای چی، دچار آسیب هایی جزئی بشوید. تای چی برای افراد کم تحرک مناسب است. آن ها با انجام تای چی به نظم خاص و سلامتی می رسند.
جیت کان دو توسط بروس لی پایه گذاری شد. پایه ی هنر جیت کان دو از هنرهای دیگری مانند کونگ فو( Kung Fu) و وینگ چون ( Wing Chun) پدید آمد و به یک هنر رزمی کامل تبدیل شد. جیت کان دو به عنوان یکی از جدیدترین هنرهای رزمی، شناخته شده است.
تکواندو، یکی از هنرهای رزمی کره است. تکواندو آن ورزشی نیست که شما در بازی های المپیک می بینید. در حال حاضر در بسیاری از باشگاه ها، فقط به جنبه ی ورزشی تکواندو توجه می شود. تکواندو شامل بخش های مختلفی مانند سبکی، سرعت، ضربات عالی، تمرکز زیاد در مسابقه و اجرای فرم های مختلف برای کسب امتیاز می باشد. انجام تکواندو برای تناسب اندام و انعطاف پذیری عالی است.
