بخشی از ویژگی های هنرمند رزمی کامل، آگاهی از چگونگی فکر کردن، تمرین و مبارزه کردن رزمی کاران سبک های دیگر است. این مقاله یک معرفی از پنج هنر گلاویزی مشهور ارائه می دهد: جیوجیتسو برزیلی، جودو، سامبو، شوت فایتینگ و کشتی. به علاوه، به شما سرنخ می دهد که چگونه افرادی را که در این سبک ها تمرین کرده اند، شکست دهید.
استراتژی اصلی هنرجوی جیوجیتسو برزیلی سوار شدن بر روی حریف (mount) و تسلیم کردن (submission) وی است. او تقریبا همیشه هم از نظر هوازی بودن (برای دوام آوردن در یک مبارزه ی طولانی) و هم از نظر عضلانی (برای جلوگیری از تولید اسید لاکتیک در عضلات) شرایط جسمانی خوبی دارد. او معمولا خیلی صبور، لاغر اندام و زرنگ است و اغلب به عنوان "باورنکردنی روی زمین" توصیف می شود.
نقاط ضعف هنرجوی جیوجیتسو برزیلی این حقیقت است که او معمولا با پوشیدن یونیفورم مخصوص، تمرین و مبارزه می کند. غیر از یونیفورم، هیچ وسیله و دستگیره ی دیگری برای گرفتن حریف ندارد و این محدودیت، تواناییش را برای انجام بسیاری از تکنیک های خفه کردن کم می کند. تکنیک های ایستاده این سبک شامل زمین انداختن (takedowns) و ضربه زدن (striking) است که اغلب ضعیف هستند.
در اولین لحظات مبارزه بر حریف غلبه شوید. در گارد حریف نمانید ( رد کردن گارد حریف). از تکنیک های قانونی و مجاز در این نوع رقابت استفاده کنید. ضربات و حملات پایینی، ضربات به کشاله ران و غیره.
نقاط قوت جودوکار شامل تکنیک های پرتاب کردن، خفه کردن و قفل مفاصل است. بنابراین، استراتژی اصلی او روی پرتاب کردن و سابمیشن کردن حریف برای کسب امتیاز متمرکز می شود.
نقاط ضعف هنرجوی جودو بیشتر در مورد ضرباتش است. به علاوه، جودوی رقابتی یکی از روش های غیر متعادل تر مبارزه در این نوع است و قوانینی محدود مانند: عدم گلاویزی، قفل گردن، ضربه زدن و قفل کردن مفاصل است و داور می تواند شرکت کنندگان را تفکیک (جدا) کند و آنها باید بلند شوند و روی پا بایستند. جودوکار مدت زیادی از مبارزه را صرف پرتاب کردن می کند، اما اغلب از دیگر جنبه های مهم یک مبارزه ی واقعی صرف نظر می کنند.
با ضربات یا حیله ها و ترفند های عالی حریف را شکست دهید.
نقاط قوت یک هنرجوی سامبو ابتدا در قفل کردن مفاصل، سپس در تکنیک های پرتاب کردنش است. او معمولا بسیار قوی و محکم است. استراتژی اصلی او مانند استراتژی جودوکار یعنی زمین انداختن و سابمیشن است، اما چون هنرجوی سامبو بیشتر وقتش را صرف تمرین قفل کردن مفاصل می کند، تکنیک های زمین زدن و تسلیم کردنش زیاد پیشرفته نیست.
با استفاده از تاکتیک های قانونی این هنر حریف را شکست دهید. وقتی که او به طرف شما لگد می زند، شما می توانید در این فرصت کوتاه برای ضربه زدن به صورتش استفاده کنید و از جلو به قفل کردن صورتش بپردازید. اگر او از تکنیک لگد استفاده نکرد، مشتی به صورتش بزنید. به یاد داشته باشید که هنرجوی سامبو از ضربات مشت دفاعی استفاده نمی کند.
یک شوت فایتر تقریبا همیشه شرایط جسمانی خوبی دارد و آگاه و باهوش است و این ویژگی ها وی را بسیار محکم و زمخت کرده است. شما باید برای روبه رو شدن با چنین فایتری شرایط جسمانی عالی داشته باشید. اگر شما در ابتدا خسته و بی رمق شوید، او برنده خواهد شد. استراتژی اصلی شوت فایتر راست کردن پاهاست.
یک نقطه ضعف شوت فایتر قانونی مانند عدم ضربه ی نزدیک به صورت حریف است. این قانون حس امنیت کاذب ایجاد می کند و ممکن است باعث شود فایتر در یک حالت تقریبا معمول و راحت مبارزه کند. ممنوعیت مشت زدن نیز می تواند باعث شود عادت استراحتش را افزایش دهد، در حالی که در گارد حریف است.
ضعف دیگر این است که شوت فایتر ممکن است در شرایط سخت از گرفتن طناب ها برای نجات دادن خود استفاده کند. اما برخی طرفداران این قانون می گویند که این قانون شوت فایتر را مجبور می کند تا یاد بگیرد چگونه تکنیک های قفل کردن را سریع تر از دیگر رقیبان به کار ببرد، چون حریفش فرصت گرفتن طناب را ندارد.
در تکنیکی که او کار نکرده است (مانند مشت زدن به صورت حریف)، با استفاده از روشی آتشی و دیوانه وار، او را شکست دهید. این تکنیک می تواند سرعت معمول شوت فایتر را خنثی و بی اثر کند.
بروس لی می گوید: محکم ترین و سخت ترین مرد برای ضربه زدن و شکست دادن، کشتی گیر است. استراتژی اصلی کشتی گیر گرفتن حریف، صاف کردن او و فشار آوردن است. کشتی گیر دوست دارد روی حریف سوار شود تا او را خسته کند. حریف با حمل وزن کشتی گیر بی رمق و ناتوان می شود.
بدنی آماده تر و بهتر داشته باش و تکنیک هایی که حریف نمی داند را انجام بده. برای مثال، او را از پشت بگیرید و به پاهایش لگد بزنید. یا به صورتش مشت بزنید. همیشه این گفته ی Gene LeBell (استاد کشتی) را به یاد داشته باشید که می گوید: بهترین روش برای شکست دادن هر فایتری، انجام تکنیک های غیر قانونی در آن مسابقه است، یعنی چیزی که او نمی داند.
