هاپکیدو یک هنر رزمی کره ای است که شباهت های زیادی با آیکیدو و دیگر سبک های مبارزه فاصله نزدیک شرقی دارد. در ضربات هاپکیدو بیشتر روی مناطق آسیب پذیر و نقاط فشار تمرکز می شود.، اما برتری های این سبک، استفاده از قفل کردن مفاصل، تکنیک های پرتاب کردن و تغییر جهت دادن نیروی حریف است. هنرجویان هاپکیدو این سبک را سبکی نرم در نظر می گیرند، زیرا در این سبک نیرو در مقابل نیرو قرار نمی گیرد. در تکنیک های گلاویزی هاپکیدو روی سوء استفاده کردن از نقاط ضعف بدن مهاجم و بی دفاع ساختن او تاکید می شود.
قفل کردن و استفاده کردن از مفاصل نکات ویژه ای از تمرکز در هاپکیدو هستند. اگر یک هنرجوی هاپکیدو بتواند مچ دست، آرنج یا شانه مهاجم را بگیرد، می تواند او را خلع سلاح، کنترل کند و آسیب جدی به او برساند. تکنیک های رایج قفل کردن مفاصل شامل قفل کردن مچ دست در جهت معمولی و معکوس، قفل کردن، قفل کردن بازو، کشیدن بازو و قفل کردن شانه می باشد. هدف همه ی تکنیک های قفل کردن مفاصل، کشیدن مفصل در خلاف جهت حرکتی آن، ایجاد درد و آسیب جدی در آن ناحیه است (در صورتی که مهاجم تسلیم نشود).
قفل کردن مفصل موثر است، اما برای انجام آن باید یکی از اعضای بدن حریف را بگیرید. تکنیک های پرتابی هاپکیدو روشی برای زمین زدن مهاجم پرخاشگر و ناتوان ساختن اوست، تا جایی که دیگر تهدید مستقیمی برای شما نباشد. برخی از تکنیک های پرتابی هاپکیدو شامل منحرف کردن، قفل کردن مفصل و بدن و به هوا پرتاب کردن است. در ترفند منحرف کردن باید صرفا جهت حمله مهاجم را عوض و او را به زمین پرتاب کنید، به طوری که وی را از تعادل خارج کنید. در تکنیک های دیگر (غیر از منحرف کردن) آسیب بیشتری به مهاجم وارد می شود، اما باید در انجام آنها دقت بیشتری به کار رود.
همچنان که در تکنیک های قفل کردن مفاصل و پرتاب کردن نشان داده شد، تغییر جهت حمله مهاجم یکی از اصول مهم سبک هاپکیدو است. هنرجویان هاپکیدو برای جلوگیری از آسیب دیدگی و منحرف کردن مسیر حرکت حریف از حرکات دایره وار استفاده می کنند و در تکنیک قفل کردن، مفاصل مهاجم را در جهتی غیر معمول حرکت می دهند. به دلیل این موضوع فراگیر، هاپکیدو به طور ایده آلی برای واکنش نشان دادن و دفاع در برابر مهاجمان مناسب است.
در دنیای هاپکیدو نرم بودن سبک به معنای ضعیف بودن آن نیست. در هاپکیدو به جای اینکه سعی کنیم حریف را ناک اوت کنیم یا صدمه فیزیکی به او برسانیم، روی دفاع شخصی بدون ایجاد صدمه جدی در مهاجم تاکید می کنیم. شما از طریق کنترل حرکات حریف با قفل کردن مفاصلش، خلع سلاح کردن و پرتاب کردن او به زمین می توانید بدون خشونت و ضربات شدید، وضعیت تهاجمی را کنترل کنید. این سبک به عنوان سبکی نرم در نظر گرفته می شود، چون هدف از آن از بین بردن حریف نیست، بلکه شکل بسیار موثری از دفاع است.
هاپکیدو یک هنر رزمی کره ای است که یک سیستم کامل دفاع شخصی محسوب می شود و شامل تکنیک های گلاویزی، ضربات و روش های وابسته به سلاح می باشد. هاپکیدو بیشتر یک هنر رزمی عمومی است تا تخصصی. این گستره وسیع از مهارت ممکن است برای یک هنرجوی مبتدی و تازه کار طاقت فرسا باشد، اما این دامنه گسترده از تکنیک های هاپکیدو مورد توجه و اهمیت هنرمندان رزمی باتجربه است. نوآموزان و مبتدیان باید برای دریافت کمربند مشکی صبر و نظم داشته باشند. به دست آوردن کمربند مشکی توسط این افراد به طور متوسط سه سال طول می کشد.
فرضا یک هنرجو برای یادگیری هاپکیدو سه بار در هفته و به مدت چند سال تمرین می کند. این مدت زمان برای یادگیری این هنر منطقی است. عواملی وجود دارد که طول این مدت را کم می کند، مثلا برخی هنرجویان استعداد بالاتری نسبت به دیگران دارند. سن، توان ورزشکاری، آسیب های قبلی و هماهنگ بودن هنرجو با کلاس ها، منحنی یادگیری را تحت تاثیر قرار می دهد. به علاوه، برخی مکاتب روی ضربات پا تاکید بیشتری می کنند، اما برخی مراکز آموزشی دیگر به گلاویز شدن اهمیت بیشتری می دهند. بدون در نظر گرفتن عوامل کاهش دهنده، هنرجویان هاپکیدو در مدت زمان نسبتا کوتاهی کمربند مشکی را دریافت می کنند، در حالی که بیش از 10 سال طول می کشد تا هنرجویان جیو جیتسوی برزیلی کمربند مشکی را به دست آورند.
