تکنیک چاقو مانند دست به نام های ضربه ی " لبه ی دست"، دست تبری، ضربه ی شوتو و ضربه ی هزاران دست نیز شناخته شده است. این ضربه را می توان تقریبا در هر هنر رزمی از کاراته تا کونگ فو، و در هر کاتایی از کودوکان (تکنیکی در جودو) تا کوکی وون (Kukkiwon تکنیکی در تکواندو) یافت. پس چگونه این تکنیک سنتی کاراته از جریان هنرهای رزمی به خط ضربات مشت در هنرهای رزمی رفت؟ چگونه این ضربه تقریبا در هر سبکی یافت می شود و از آنچه پدربزرگ و نیاکان تان انجام داده، گرفته شده است؟
سرانجام، این تکنیک در سال 2002 ثابت و قطعی شد، هنگامی که Austin power ( شخصیت اصلی این سریال) تکنیک “judo chop” را در فیلم Austin power in goldmember انجام داد. از آن به بعد، این تکنیک قدیمی و منسوخ نامیده شد و به عنوان تکنیکی بی اثر به راحتی نادیده گرفته شد. در حالی که بیشتر هنرهای رزمی و طرفداران دفاع شخصی ضربات مشت از فاصله ی نزدیک گرفته شده از سبک غربی را رها کرده اند، هنوز گروهی از رزمی کاران محکم و پراراده وجود دارد که از داستان کامل این تکنیک آگاهند و می دانند که چگونه این تکنیک را به شکل صحیح به کار ببرند. شکل صحیح کاربرد این تکنیک به نام " مرگبار ترین ضربه بدون کمک اسلحه" و توسط کول. ریکس اپلیگت (COL.Rex Applegate، که یک افسر پلیس آمریکایی و پیشگام مبارزه ی نزدیک است) توصیف شد.
کول ریکس اپلیگت (Col. Rex Applegate) و شخص دیگری که در مبارزه ی نزدیک متخصص بود در اوایل دهه ی 1900 فهمیدند که این تکنیک قطع کردن یا بریدن (chop) در کاراته چقدر موثر است و آنها بارها و بارها این تکنیک را در موقعیت های دنیای واقعی انجام دادند. اگرچه، به دلیل پیشرفت بوکس، کیک بوکسینگ و هنرهای رزمی ترکیبی، این تکنیک کنار گذاشته شده است. اگرچه این ضربه ی چاقو مانند دست در رینگ (چهارچوبی که برخی سبک های رزمی در آن انجام می شود، مانند کیک بوکسینگ، کشتی، هنرهای ترکیبی و بوکس و ...) کاربرد کمی دارد، اما هنوز برای مبارزه ی نزدیک و دفاع شخصی موثر و کارآمد است. در واقع، همه کاره ترین و حتی بهترین روش ضربه زدن است و به صورت نسبتا آسانی می توان در آن ماهر شد.
لبه و کف دست، علی رغم ساختار استخوانی ظریف شان، تنها دو قسمتی هستند که به طور طبیعی ضربه ی بیشتری می خورند، اما میزان صدمه ی کمتری ایجاد می کنند. این قسمت های دست کاملا برعکس مشتی است که ممکن است وقتی در رینگ بدون محافظ دست و دستکش زده شود، بسیار قوی و نیرومند به نظر برسد. این نوع ضربه هایی که با سر یا آرنج زده می شوند، مرتبا منجر به شکستگی های پنجه یا دررفتگی انگشتان می شود.
اگر می خواهید ضربه ی مشت کارآمدی داشته باشید، باید دست هایتان آمادگی لازم داشته باشند که این آمادگی ممکن است ماهها یا حتی سال ها طول بکشد. برای کارآمدی تکنیک بریدن (chop) کاراته نیز باید در طول چند هفته آموزش ببینید، باید قادر به ضربه زدن به هر نقطه ای روی بدن حریف شوید و بتوانید با حداقل آسیب به خودتان، بیشترین صدمه را به حریف وارد کنید.
ضربه ی چاقو مانند، ضربه ای است که می توان آن را از هر زاویه ای و در هر موقعیتی به کار برد. در حالت ایستاده، این ضربه شما را قادر می سازد تا در حالی که پیش می روید، از نقاط حیاتی سر و گردن تان محافظت کنید، هدف تان (حریف تان) را از تعادل خارج کنید و ضربات پیاپی بزنید.
هنگام انجام یک تکنیک گرفتن بدن از پشت یا گرفتن محکمی به نام حالت bear-hug (تکنیک های رایج در کشتی)، می توان این تکنیک را به عنوان ضربه ی آرنج در فاصله ی بسیار نزدیک انجام داد. وقتی که شما برای استفاده ی آن تکنیک در رابطه با کله زدن ها و پایکوبی کردن روی حریف (افتاده بر روی زمین)، فضا ایجاد می کنید، می توانید با لبه ی دست صدمه ی بیشتری ایجاد کنید.
این تکنیک در مبارزه ی روی زمین نیز موثر است. برای مثال در یک موقعیت تسلیمی، سوار شدن یا گارد گرفتن، ضربه زدن با لبه ی دست فوق العاده موثر است. اگر شما سعی کنید همچنین اگر با آرنج یا دست ضربه بزنید، خطر شکستگی استخوان های دست هایتان را ایجاد می کنید. چون تکنیک بریدن یا خرد خرد کردن کاراته (chop) در مسیری قوسی شکل زده می شود، تغییر تماس با زمین به حداقل می رسد. این حالت شما را برای انجام یک سری ضربات سخت و سریع بدون خطر ایجاد صدمه ای که احتمالا شما را از ادامه ی مبارزه باز دارد، توانمند می کند.
متخصصان توافق نظر دارند که در موقعیت زنده ماندن و جان سالم به در بردن، باید تا جایی که می توانید و با نهایت سرعت ممکن به هدف تان صدمه وارد کنید و استحکام ساختار استخوانی خود را حفظ کنید (مانع از شکستگی استخوان های خود شوید). تکنیک chop در کاراته، اساس و شاه کلید این مفهوم است. یک فرد معمولی می تواند با آموزش کمی این تکنیک را خوب یاد بگیرد. (همان میزان آموزشی که یک هنرمند رزمی برای ایجاد یک ضربه ی عالی و وحشت آور که در انواع موقعیت ها مفید باشد، انجام می دهد)
