تاثیرگذارترین هنرمند رزمی تا به حال کیست؟ سوال سختی است و مطمئنا بحث برانگیز است. قدم اول برای پاسخ به این سوال، تعیین عوامل موثر در هنرمند رزمی تاثیرگذار است. در زیر به چند عامل از آنها اشاره می کنیم:
در سال 1951، هیلیو گریسی در یک مسابقه سابمیشن جیوجیتسو و جودو در برزیل با استاد جودو، ماساهیکو کیمورا، پیروزی معنوی کسب کرد. اما حقیقت این است که کیمورا پیروزی واقعی را در این مسابقه به دست آورد. او با یک تکنیک سابمیشن بازوی حریفش را شکست. سپس، برای پیروزی در مبارزه، از تکنیک اوده گرامیه (ude-garami) یا گیر انداختن بازو و قفل کردن شانه استفاده کرد که بعد از او این تکنیک را "تکنیک کیمورا" نامیدند.
کیمورا واقعا رزمی کار شگفت انگیزی بود و دنیای اطرافش را تحت تاثیر قرار داده بود. او در سن 15 سالگی، فقط با 6 سال تمرین به دان چهارم (yondan ) ترفیع یافت. این واقعا شاهکار عجیبی است. او در سال 1935 پس از شکست هشت حریف در باشگاه کودوکان، جوان ترین هنرمند دارای دان پنجم کمربند مشکی (godan) در آن زمان بود. در سن 20 سالگی قهرمان جودو در مسابقات وزن آزاد شد و این لقب قهرمانی را به روشی شکست ناپذیر حدود 13 سال حفظ کرد. او به خاطر تمرینات بسیار سختش شناخته شده بود، که حدود نه تا دوازده ساعت در روز به تمرین کردن می پرداخت.
به علاوه، پیروزی های مکررش در مبارزات تمام جهان باعث شد هنرهای رزمی را به جهان نشان دهد. علاوه بر موارد فوق الذکر، به دلیل اینکه کیمورا یکی از بزرگ ترین هنرمندان رزمی بود، او در این فهرست جای می گیرد.
ما در توصیف ییپ من در مورد سطح بالای مهارت وی در وینگ چون و وشو بحث می کنیم. اما این مهارت وی واقعا تاثیرگذار بوده است.
بزرگ ترین تاثیرات ییپ من در دو زمینه وجود دارد. اول اینکه بسیاری از شاگردانش به تدریس پرداختند و در چین و حوالی آن تاثیر بزرگی بر جای گذاشتند. سپس، دو نفر از شاگردانش به نام های ویلیام چونگ و بروس لی استادهای بسیار بانفوذ بودند.
دوم اینکه ما در مورد عوامل غیرملموس یا اضافی که در تهیه ی این فهرست از هنرمندان موثر بود، صحبت کردیم. زندگی ییپ من با برداشت های متفاوت و در فیلم های متفاوتی روایت شده است. برای مثال در فیلم "Ip Man" که دانی ین (Donnie Yen) نقش وی را بازی کرده است. به همین دلیل ییپ من نوعی قهرمان مکتبی (فرقه ای) بوده و به این ترتیب نفوذش در زمینه ی هنرهای رزمی افزایش یافته است.
در این قسمت در مورد بنیان گذار کاراته گوجوریو صحبت می کنیم. به عبارت دیگر، مردی که تاثیر سبک های ژاپنی و چینی را با هم درآمیخت و در یک سبک "سخت و نرم "قرار داد و سبک جدیدی ساخت. همین سبک گوجوریو تاثیر زیادی در هنرهای رزمی داشته است و میاگی چون را در فهرست تاثیرگذارترین هنرمندان رزمی قرار داده است.
اما چیزی که بعضی افراد ممکن است ندانند، این است که " فیلم بچه کاراته باز" که احتمالا بهترین فیلم شناخته شده هنرهای رزمی تا به امروز است، بر اساس سبک میاگی ساخته شده است. اکنون این سبک تاثیرگذار است. میاگی نیز یک هنرمند رزمی سطح بالا بود.
چاک نوریس در اصل در هنر تانگ سوودو آموزش دیده و کمربند مشکی دریافت کرده است. او در هنرهای تکواندو، جیوجیتسوی برزیلی و جودو نیز کمربند مشکی کسب کرده و حتی سبک مخصوص خود را به نام "چان کوک دو" طرح ریزی کرد. در همین راستا، نوریس از سال 1964 تا بازنشستگی اش در سال 1974 در مسابقات کاراته حضور فعالی داشته است. رکورد مسابقات وی 183 برد، 10 باخت و 2 مساوی تخمین زده شده است، اگرچه به میزان قابل توجهی نظریه های متفاوتی در این مورد وجود دارد.
به علاوه، نوریس قهرمان مسابقات اخیر کاراته حرفه ای جهانی در وزن متوسط بود و حدود شش سال در این مقام ماند. در همین راستا، او کاراته کاهای بزرگی چون آلن استین، جو لوئیس، آرنولد (Arnold Urquidez) و لوئیس دلگادو را شکست داده است.
به هر حال، چاک نوریس برتری های بسیار بیشتری دارد، برای مثال شهرت بازیگری اش او را در این فهرست قرار می دهد. ما در مورد مردی صحبت می کنیم که سابقا برای مبارزه با بروس لی روی صحنه (هم بازی بودن با بروس لی) مشهور بود، مردی که سال ها به عنوان Cordell Walker در رینجر تگزاس (گروه ویژه امنیتی) خدمت کرد.
گذشته از مواردی که ذکر شد، پس زمینه ی نوریس در هنرهای رزمی متفاوت و تصمیم تاریخی وی در آوردن گریسی به آمریکا و سمیناری برای هنرجویانش، او را به خاطر فکر آینده نگری اش در این فهرست جای می دهد.
در این قسمت در مورد یک کاراته کای شگفت انگیز صحبت می کنیم که در دوران جوانی اش مرتبا مبارزه کرده و برنده شده است. این مبارزات کنترلی (امتیازی) نبود، بلکه فول کانتاکت بود. در واقع، ماس اویاما مبدع سبک کاراته فول کانتاکت یا کیوکوشین کاراته است.
در همین راستا، در چندین نمایش در ایالت متحده آمریکا شرکت کرد و مبارزات 100 نفره ( نوعی مبارزه 1.5 تا 2 دقیقه ای در برابر سیلی از حریفان) را ابداع کرد. اویاما در طول سه روز متوالی، سه بار در مبارزه 100 نفره شرکت کرد و هر سه بار هم برنده شد.
به خاطر شهرتی که از این شاهکارها به دست آورد و دلاوری های رزمی اش که شامل آموزش جودو و بوکس نیز بود، اویاما در این فهرست ذکر می شود.
کسی که مبدع یک هنر رزمی مشهور مانند جودو است، ارزش نام بردن در این لیست را دارد. حقیقت این است که جیگارو کانو متخصص جودو بود که روی تکنیک های پرتابی کار کرد و سبک جیوجیتسو را با سبکی که بعدا به نام جودو شناخته شد، در هم آمیخت و سبک جودوی کودوکان را که هنوز هم وجود دارد، ایجاد کرد.
اما مهم تر از این ها، این بود که او می خواست جودو را نه به عنوان یک هنر رزمی بلکه به عنوان چیزی فراتر از آن، به مدارس ژاپنی معرفی کند. او تلاش کرد تا برخی حرکات خطرناک جیوجیتسو را حذف کند تا به هدفش دست یابد. در سال 1911، به پاس زحمات وی، جودو به عنوان بخشی از سیستم آموزشی ژاپن تصویب شد. سپس در سال 1964، جودو ورزش المپیکی شد.
گیچین فوناکوشی وقتی مرد، دان پنجم کاراته داشت، که در آن زمان بالاترین سطحی بود که یک فرد می توانست به دست آورد. او سبک خودش را به نام شوتوکان طرح ریزی کرد که در دنیای کنونی گسترده ترین نوع کاراته است.
اما شاید بزرگ ترین تاثیر فوناکوشی در گنجینه ی معنوی اش، "بیست اصل کاراته" باشد، که در آن فلسفه و آموزش کاراته را نوشته است. niju kun یا این بیست اصل بر اساس آنچه هنرجویان شوتوکان کاراته آموزش می بینند، نوشته شده است. چون این بیست اصل به بسیاری از هنرهای رزمی مربوط می شود، فوناکوشی معتقد بود که آموزش کاراته به طور یقین به محیطی بیرون از دیوارهای مدرسه اش کشیده می شود و معتقد بود که هنرجویان با دنبال کردن این بیست اصل انسان بهتری می شوند.
به علاوه، شاگردان فوناکوشی از جمله هیرو نوری اوتسوکا مبتکر سبک وادوریو و ماس اویاما بنیان گذار کیوکوشین (فول کنتاکت کاراته) بودند.
اما در سال 1993 رویس گریسی با وزن 77 کیلوگرم دید جهان را نسبت به خود تغییر داد و از بین چهار مسابقه قهرمانی UFC اولیه، در سه مسابقه برنده شد. او از هنر گراپلینگ جیوجیتسوی برزیلی ( که پدرش آن را ابداع کرد) بسیار استفاده کرد.
برد های گریسی نگرش هنرهای رزمی را برای همیشه تغییر داد. به علاوه، به خاطر کاربرد این روش عالی در پیروزی های تاثیرگذارش، ورزش MMA را مشهور کرد. امروزه، تقریبا هر فایتر سطح بالا روی هنر پدرش کار می کند.
نهایتا، گریسی دان ششم کمربند مشکی در این هنر را گرفت و در زمینه هنرهای رزمی متداول تاثیرگذار شد.
هیلیو گریسی جوانی رنجور بود. او به طور آشکاری در بین برادرانش از نظر قدرت بدنی ضعیف ترین بود. آنها هنر کودوکان جودو را نزد میتسویو مائدا آموختند. هیلیو به دلیل بنیه ی ورزشکاری ضعیف خود شروع به اصلاح آموزشی کرد که آنها از میتسویو مائدا یاد می گرفتند، در نتیجه این حرکات اصلاح شده نیاز به قدرت کمتری داشت. نتیجه این تغییرات، جیوجیتسوی برزیلی بود.
گریسی در طول زندگی اش در مسابقات آزاد زیادی برنده شده است. اما وقتی که او فشار تکنیک کیمورا (استاد جودو) را در یک مبارزه تحمل کرد، در حقیقت صرف نظر از باختش، در دنیای رزمی تاثیرگذار شد. بعدا، سبک وی (جیوجیتسو برزیلی) به پسر لاغر اندامش رویس گریسی ( 77 کیلوگرم)، امکان پیروزی سه برد از چهار مسابقه قهرمانی UFC داد و مزیت این سبک را در برابر حریفان بزرگتر ثابت کرد.
گریسی دارای دان دهم کمربند قرمز در جیوجیتسوی برزیلی بود، که بالاترین سطح کمربند در این سبک بود. هیچ کس تاکنون نتوانسته است مهارت های وی را به عنوان یک هنرمند رزمی زیر سوال ببرد، چون آنها را در موقیت های واقعی به اثیات رسانده است و احتمالا او در سریع ترین ورزش در حال رشد یعنی MMA برای همیشه تاثیرگذار خواهد بود.
بروس لی توسط بسیاری از افراد به عنوان مشهورترین بازیگر فیلم های رزمی در نظر گرفته شده است. تاثیر او به عنوان بازیگر پیشگام هنرهای رزمی، ابتدا در ساید کیک زنبور سرخ، کاتو، در مجموعه سریال تلویزیونی "زنبور سبز" و دومی در فیلم هایی مانند "راه اژدها" غیر قابل توصیف است. بروس لی به خاطر شاهکار بازیگریش، حتی بعد از مرگش با فیلم " اژدها وارد می شود" ، با توده هایی از مردم صحبت می کرد، درحالی که به خاطر سرعت و مهارت خارق العاده اش شناخته شده است.
بروس لی به طور کلی روی هنرهای های رزمی تاثیر گذاشت. او اولین کسی بود که از راهکار خطی طرز فکر هنرهای سنتی گذشت و روی کاربردی کردن (عملی کردن) آنها تمرکز کرد. او به جیت کان دو فقط به عنوان یک هنر رزمی نگاه نمی کرد، بلکه سبک شناسه و مشهور وی بود. در اصل جیت کان دو بر اساس اصول مبارزه خیابانی و بدون در نظر گرفتن پارامترها و محدودیت های انواع هنرهای رزمی دیگر بنا شد. بعد ها رئیس فدراسیون UFC، دانا وایت گفت که بروس لی پدر هنرهای رزمی ترکیبی (MMA) بود.
بسیاری از مبارزان سطح بالا و بازیگران هنرهای رزمی به او وحی نسبت داده اند و کارهای وی را نوعی الهام تلقی کرده اند.
علاوه بر موارد ذکر شده، لی متخصص وینگ چون بود و در چندین هنر دیگر از جمله بوکس، جودو، جیوجیتسو و هنرهای فیلیپینی و غیره در طول زندگی اش آموزش دیده است. طرز فکر جیت کان دوی او این سبک را به شاهکاری بزرگ به عنوان یک هنر رزمی تبدیل کرد.
ما در مورد مردی صحبت می کنیم که به عنوان یک رزمی کار، هنرهای رزمی را تحت تاثیر قرار داد. او نوآور فیلم های رزمی و خودش نیز یک هنرمند بزرگ بود. بنا به این دلایل بروس لی تاثیرگذارترین هنرمند رزمی تاکنون است.
