خودتان را در نقش مدافع در یک موقعیت واقعی تصور کنید. شما در خیابانی به تنهایی راه می روید، ناگهان، شخصی به شما نزدیک می شود که در دستش چاقو دارد. شما از ظاهر و اعمال و حرف زدنش مطمئن می شوید که او قصد دارد به شما چاقو بزند. کوچه باریک و بن بست است. درنتیجه، بهترین دفاع تان یعنی فرار در اینجا ممکن نیست.
ام سلاح نانچاکوی تان را همراه دارید.چوب های نانچیکو را محکم بگیرید و روبه روی مهاجم بایستید. در آن لحظه های حیاتی، باید تصمیم تان را بگیرید که قصد دارید چکار کنید و کدام تکنیک ها را با نانچاکوی تان به کار ببرید.
از خودتان این سوال ها را بپرسید:
اگر جواب تان برای پرسش های بالا "نه" است، چکار باید بکنید؟ یک تکنیک نانچاکو که بسیار موثر باشد، وجود دارد و این کار عملی و شدنی است.
با در نظر گرفتن این معیار ها، دو نوع تکنیک نانچاکو را در ادامه پیشنهاد می کنیم. هر دو نوع تکنیک، یک وجه مشترک دارند:
در یکی از این تکنیک ها، از چرخش کف دست یا پشت دست برای حرکت دادن نانچاکو استفاده می شود.
هیچ کدام از تکنیک ها بهتر ازآن یکی نیست. در یکی از این تکنیک ها، مدافع از دست راست استفاده می کرد، اگر شما به عنوان یک مدافع از دست چپ تان استفاده کنید، حالت ایستادن تان برعکس می شود.
اگرچه، مزیت تکنیک پشت دست این است که مدافع فقط یک طرفش را به سمت مهاجم می گیرد، در حالی که در تکنیک کف دست، مدافع می چرخد و فقط برای چند ثانیه به مهاجم هدف جلویی بالقوه می دهد. بهترین کار شما این است که هر دو تکنیک نانچاکو را تمرین کنید و ببینید کدام یک از دو تمرین به شما احساس راحت تری می دهند.
در تکنیک هایی که توضیح دادیم، مدافع راست دست بود. اگر شما چپ دست هستید، به آسانی حالت ایستادن تان را عوض کنید. به عبارت دیگر، در تکنیکی که با کف دست نانچاکو را می گرفتیم، از طرف راست مان با مهاجم مبارزه می کنیم و نانچاکو را بر روی شانه ی چپ می باشد. شما با پای چپ تان فرانت کیک ( ضربه ی پا از جلو) می زنید، و با دست چپ نیز نانچاکو را می چرخانید.
در تکنیکی که با پشت دست انجام می شود، از طرف چپ با مهاجم می جنگیم و با پای چپ یک ضربه ی ساید کیک (ضربه ی کناری) می زنیم. شما در این تکنیک باید با دست چپ تان نانچاکو را بچرخانید و آن را به دور شانه ی چپ تان بیاورید، آن را از پشت تان پایین بیاورید و در دست راست بگیرید.
این موضوع کمی بحث برانگیز و متفاوت است. به عبارت دیگر، یک مدافع راست دست ممکن است بخواهد در مقابل یک مهاجم راست دست از تکنیک پشت دست استفاده کند، اما مدافع چپ دست ممکن است بخواهد تکنیک کف دست را به کار ببرد. ( این حالت ها برای مهاجم چپ دست نیز برعکس می شود.)
با این حال و تحت این شرایط، انحام این تکنیک ها برای مهاجمی که برتری دستی ندارد و با هر دو دست به یک اندازه کار می کند، تقریبا یکسان است و فرقی نمی کند. اگر او سعی کند ضربه نانچاکو را دفاع کند، با دستی که چاقو را می گیرد، می تواند آن را انجام دهد.
آموزش تکنیک های نانچیکو بسیار شبیه آموزش شعبده بازی و تردستی است. شما می توانید مقاله ای در مورد آموزش تردستی را 10 بار بخوانید، اما قادر به انجام آن نباشید. تردستی شامل فکر کردن، فراست و بینش و عکس العمل سریع است.
این مهارت ها در مورد تکنیک های دفاع شخصی نانچاکو نیز صدق می کند. خواندن تکنیک های نانچیکو برای آموزش آن کافی نیست. زمان بندی، فاصله، دقت و قدرت نه از طریق خواندن تکنیک ها بلکه با تمرین به دست می آید.
اگر شما دوستی دارید که مانند شما به آموزش نانچیکو علاقه مند است، با هم تمرین کنید. به نوبت جای مدافع و مهاجم را عوض کنید. از یک چاقوی لاستیکی و نانچیکوی پلاستیکی توخالی یا لاستیکی فومی استفاده کنید. برای جلوگیری از صدمه دیدگی، محافظ های مخصوص چشم و سر بپوشید. (اگر این لوازم حفاظتی ندارید، با کسی تمرین نکنید.)
