با وجود اینکه علاقه ای به هنرهای رزمی نداشته باشید و اهل تماشای فیلم های رزمی نیز نباشید مطمئنا برای یک بار هم که شده باشد نام معبد شائولین را شنیده اید. معبد شائولین جایی است که بیشتر آن را افسانه می دانیم تا واقعیت، اما در حقیقت معبد شائولین وجود دارد.
معبد شائولین ازجمله مکان هایی است که بسیاری از افراد در حسرت دیدن آن بوده اند. اگر یونانی ها واقعا می خواهند ببینند زئوس، ونوس و هرکول چه می کرده اند یا ایتالیایی ها آرزو دارند سوار بر ماشین زمان به عصر ژوپیتر ودیگر خدایان اساطیری سفر کنند تا ببینند زندگی شان چطور بوده ، چینی ها برای درک اساطیرشان فقط کافی است به استان هنانگ بروند ومعبد شائولین راببینند، معبدی که هر چند بارها در طول عمر 1500 ساله اش ویران شده اما هویت، مذهب، عقاید وهنرشان سرجایش مانده است
تغییرات و تحولات زیادی در تاریخچه معبد شائولین انجام پذیرفته است. به همین ترتیب اساتید معبدهای فرعی و اصلی شائولین در حین این تغییر و تحولات سعی در پنهان کردن راز و رمزهای معبد گرفته اند. هدف اصلی آن ها، پنهان کردن تاریخچه اصلی این معبد است. شائولین از دو بخش "شائو"و"لین" تشکیل می شود. کوه شائوشی جایی است که معبد درآن قرار دارد "ولین" به معنی جنگل است اما از طرفی شائولین معنی جنگل تازه و جوان می دهد که یاد آور تازگی وشا دابی است.
تاریخچه معبد شائولین به 5200 سال پیش برمیگردد. هنرجویان و ساکنین شائولین 4 هزار سال بر این باور بودند که روح از جسم ارجح تر است و انسان برای تکامل خود فقط باید بر روی تعلیم روح خود تمرکز کند. از حدود 4800سال پیش ساکنان این معبد به این نتیجه رسیدند که روح از جسم جدا نمی شود وباید برای رسیدن به هدف نهایی زیستن،روح وجسم را با هم تعلیم داد، از این رو واز این تاریخ قسمت رزمی شائولین به وجود آمد وکامل ترین وپیچیده ترین فلسفه رزمی چین یعنی کونگ فو شکل گرفت.
عقاید مردم در آن زمان رابطه ای مستقیم با مذهب چینی ها داشت. شائولین نام معبد ذن در استان هونان کشور چین بوده که سال ها قبل از پیدایش قسمت رزمی، ساکنان آن به یادگیری روش های مختلف استفاده از نیروهای درونی می پرداختند وبا پیدایش قسمت رزمی نام شیوه ها وشگردهای خود را شائولین نامیدند. ذن شکلی از آیین بودایی است که تاکید فراوانی بر تفکر لحظه به لحظه وژرف نگری به ماهیت اشیاء به وسیله تجربه مستقیم دارد.این مکتب معمولا تعالیم خود را به صورت های تناقض آمیز وفرا منطقی بیان می کند.
به عقیده راهبان شائولین ذن دارای 4 لایه می باشد: لایه اول آگاه بودن بر محیط اطراف شامل صدا ها، بوها، نورها و احساس گرما و سرما می باشد. لایه دوم ناظر بودن بر ذهن است، به این معنی که با افکار واندیشه ها ستیز نکنیم، از آنها نگریزیم، آنها را زشت و زیبا نام گذاری نکنیم وبه خاطر خجالت یا احساس گناه از افکار، آنها را انکار نکنیم. لایه سوم جسم است که برتک تک نقاط بدن و وانهادگی وآرامش آنها ناظر باشیم. لایه چهارم هم تنفس است که طی آن ریتم وآهنگ طبیعی تنفس را شاهد خواهیم بود.
قدمت این هنر با عظمت بیش از 2500 سال است که از 4800 سال پیش دو بعد رزمی ومعنوی آن با هم ادغام شدند که دارای بیش از 700 سبک اصلی هستند وبه سبک های شمالی وجنوبی تقسیم می شوند.
در حدود 464 سال پس از میلاد مسیح، "بودابادرا" که رهبر بودای هندی بود به شائولین سفر کرده و به تدریس تعالیم بودایی مشغول شد. "بودابادرا" حدود سی سال به تدریس پرداخت و پس از آن امپراتور "ژیائوون" دستور ساخت معبد شائولین را صادر کرد.
از آن تاریخ استادان بزرگ این معبدهنرهای رزمی را به مردم آموزش می دادند. کونگ فوی چینی بر مبنای نظریه یین ویانگ بنیاد شده است. یعنی حالت بدن قبل از ضربه زدن به حریف لخت بوده ودر یک آن به سفتی سنگ می شود، بیشترین قدرت گیری برای اجرای کلیه ضربات از کمر وقسمت تان تین (پایین ناف) است که یکی از منابع انژری انسان به حساب می آید.
سرعت ضربه در هنر رزمی شائولین 3 به 1 است به این معنی که حداقل باید 3 ضربه را یک ثانیه زد، به احتمال زیاد شما خواهید گفت که در یک ثانیه حتی نمی شود که 3 ضربه را تجسم کرد چه به آنکه انجام داد. اما هنرآموزان معبد شائولین به خاطر تمرین های طاقت فرسایی که انجام داده اند به این توانایی دست پیدا کرده اند. هنر جویان شائولین برای کسب حداقل پیشرفت باید روزانه هشت ساعت زیر نظر استاد تمرین کنند آنها اما در نبود استاد هم نباید از ورزش وتمرین دست بکشند. این تمرینات باید آن قدر باشد که آمادگی فرد برای مبارزه با پنج نفر درآن واحد به حداکثر برسد. کم پیش می آید استادی در شائولین دستور یک به یک بدهد. بیشتر این مبارزه ها به صورت حداقل پنج نفر به یک نفر صورت می گیرند.
تمرینات عجیب و غریبی برای آماده سازی بعد جسمی و روحی هنرآموزان وجود دارد. ازجمله این تمرینات عجیب می توان به قطع کردن درخت های معبد با دست خالی، کندن زمین با پنجه های پا، حرکت سینه خیز بر روی ریگ های تیز و برنده زمین برای بالا بردن آمادگی جسمانی و مقاومت بدن اشاره کرد. تمریناتی از این عجیب تر هم برای بالا رفتن سرعت عکس العمل وجود دارد که انسان را به این توانایی می رساند که تنها در یک ثانیه بخواهد سه ضربه بزند. بروس لی معروف ترین کسی است که چنین مهارتی دارد و این را از فیلم هایش هم می توان فهمید. او آخرین سرباز بزرگ شائولین است که در بالاترین سطح ممکن به آموختن هنرهای رزمی پرداخت.
حدود 100 نوع سلاح رزمی در معبد شائولین وجود دارد. ازجمله این سلاح ها می توان به انواع شمیر، چوب، نیزه، تبر، چاقو، نانچیکو، تونفا، سانچیکو، سای گرزو و غیره اشاره کرد. تنوع وپردازش بالا وعالی به همراه نوآوری در این هنر باعث شده هر کس با هر سطح توانایی وحتی با ناتوانی جسمی وروحی بتواند به حد لازم از این گنج بی انتها بهره مند شود. درطول تاریخ بارها معبد شائولین تخریب شده وبه همین دلیل استادان شائولین سال های زیادی است که این معبد را به جای پنهانی انتقال داده اند تا این میراث ارزشمند نابود نشود.
