مردان ورزشکار، دارای ظاهری زیبا و جذاب هستند. حداقل تغییری که در من ایجاد شد این بود که برای من تمرین کردن به یک روش زندگی تبدیل شد. کشف محدودیات های خود زیر فشار تمرینات می تواند سرگرم کننده باشد. برای من ورزش کردن خیلی آسانتر از گرفتن رژیم غذایی است ( شاید خیلی ها با این روش مخالف باشند). انجام تمرینات ورزشی تغییرات بسیاری در من ایجاد کردند. متاسفانه در سال 2009 شانه ام به شدت آسیب دید. به سختی می توانستم چیزی را بلند کنم و وقتی مشغول ورزش می شدم درد شانه ام مانع از ادامه تمریناتم می شد. به همین دلیل در طی آن مدت که نتوانستم ورزش کنم وزنم به شدت افزایش یافت.
خوشبختانه، در یک مجله تناسب اندام آلمانی مطالبی در مورد "کتل بل" خواندم و یاد گرفتم که چگونه با استفاده از آن شانه آسیب دیده ام را ترمیم کنم. بنابراین یک "کتل بل" 12 کیلویی خریدم و مشغول تمرین شدم. بعد از مدتی که کار با کتل بل را به خوبی یاد گرفتم، موفق شدم که در سال 2013 گواهینامه HKC و در سال 2014 گواهینامه های RKC و PCC را بگیرم.
ورزش بخش مهمی از زندگی من است بطوری که وقتی که ورزش نمی کنم خلق و خوی من بد می شود. در زندگی روزمره می توانم از قدرت و انرژی خود برای کارهایی مانند جابجا کردن مبل، باز کردن در ترشی، جابجا کردن وسایل سنگین و خیلی چیزهای دیگر استفاده کنم.
من به این نتیجه رسیدم که تمرین با کتل بل تاثیر زیادی در روند پیشرفت و قوی تر شدن من داشته است. استفاده از آن برای افرادی که از سن جوانی گذشته اند باعث ثسکین دردهای عضلانی آنها می شود(افراد بالای 40 سال منظورم را بهتر متوجه می شوند).غرور، بزرگترین انگیزه برای بسیاری از مردم و حتی خود من می باشد. اما صادقانه بگوییم، آیا واقعا “کتل بل” می تواند برای ما کاری انجام دهد و اینکه برای افزایش قدرت ما مفید است؟
مدتی قبل پدر 83 ساله ام در حالی که مشغول باغبانی بود از روی درختی افتاده بود. او حدود یک ساعت روی زمین افتاده و نتوانسته بود از جای خود حرکت کند. وقتی که او را در آن وضعیت دیدم به سرعت به طرف او دویدم و زیر شانه هایش را گرفتم تا از زمین بلندش کنم. پاهای او به شدت آسیب دیده بودند و به سختی می توانست بر روی آنها بایستد. به همین خاطر مجبور شدم بیشتر وزن او را به روی شانه های خود منتقل کنم. الان که به آن ماجرا فکر می کنم، خوشحالم که به اندازه کافی زور و توان داشتم که بتوانم به او کمک کنم.
بعد از آن ماجرا و کلی فکر کردن به این نتیجه رسیدم که بیشتر ما برای اهداف درستی، ورزش نمی کنیم. به نظر من باید برای کمک به دوستان، خانواده ، همنوعانمان و کسانی که به کمک ما نیاز دارند ورزش کنیم. ما در جامعه ای امن و متمدن زندگی می کنیم، بنابراین از تناسب اندام برای زیبایی اندام استفاده می کنیم. با این حال این سوال پیش می آید پس برای چی باید قوی شویم؟
باید طرز فکر خود را در این مورد عوض کنیم. ما باید برای اهداف سلامتی خود ورزش کنیم نه برای جنبه های ظاهری آن. ورزش کردن طول سن را بالا می برد و اعتماد به نفس ما را افزایش می دهد. اگر هدف خود را از ورزش کردن به این صورت تغییر دهید، مطمئا باشید که مزایای سلامتی بیشتری برای شما دارد.
مثالی دیگر در این مورد این است که مثلا به ورزش آیکیدو می پردازم.. با استفاده از تکنیک ها و حرکاتی که در این ورزش یاد میگیرم می توانم در مقابل افراد زورگو و مهاجم از خود دفاع کنم. ممکن است بعضی اوقات در شرایطی قرار بگیرید که زندگی شما به آنچه که یاد گرفته اید بستگی دارد. این نوع تفکر باعث می شود که آگاهانه تر تلاش کنید.
بعد از اتفاقی که برای پدرم افتاد، تمرینات "کتل بل" خود را افزایش دادم، چون احساس می کردم که تمرین با "کتل بل" باعث شد که بتوانم وزن پدرم را تحمل کنم و او را به جای دیگری انتقال دهم. هیچ کس نمی تواند همیشه در حالت "هشدار قرمز" باشد، به همین دلیل باید ذهنیت تان مانند یک حیوانی باشد که ممکن است شکار شود.
اگر در وضعیت اضطراری واقعی مثل من گیر افتاده باشید آن وقت بیشتر درک خواهید کرد که چرا باید قوی تر شوید. توانایی ما برای انطباق با ورزش، یک مزیت تکاملی است که در ما قرار دارد. اجداد ما که فاقد توانایی تطبیق بودند به تدریج از بین رفتند.
به طور خلاصه:
