یکی از دلایلی که بیشتر افراد در هنرهای رزمی موفق نمی شوند و به هدف خود نمی رسند این است که ورزش رزمی مناسبی برای خود انتخاب نکرده اند. اگر بچه تان با دیدن فیلم های بروس لی هیجانی می شود و از شما می خواهد که او را در یکی از کلاس های رزمی ثبت نام کنید بهتر است که از انجام این کار اجتناب کنید. بهتر است بدانید که هیچ ورزش رزمی برای کودکان زیر 12 سال مناسب نمی باشد. از دیدگاه روانشناسان علایق کودک در این دوران خام است و شما به راحتی می توانید با معرفی چند قهرمان معروف
ژیمناستیک او را به انجام دادن این کار تشویق کنید.
حدود چند سال پیش من تصمیم گرفتم که شروع به یادگیری یک ورزش رزمی کنم، از دوستانم در مورد ورزش های رزمی مختلفی سوال کردم، مجله ها و مقالات زیادی خواندم و در آخر سری به اینترنت زدم. اما متاسفانه نتوانستم چیز به درد بخوری در این مورد پیدا کنم و اکثر چیزهایی که خواندم بیشتر جنبه تبلیغاتی داشتند. اکنون که تجربه کافی در هنرهای رزمی را بدست آورده ام و فرصتی برای نوشتن دارم تصمیم گرفتم مقاله ای بی طرف را بنویسم تا کمکی برای افرادی باشد که قصد دارند وارد دنیای هنرهای رزمی شوند.
حال باید چند سوال ساده از خود پرسیده و جواب های ساده ای به آنها بدهید:
چرا تصمیم به یادگیری یک رشته رزمی گرفته ام؟
ابتدا ببینید که هدف تان جهت یادگیری هنرهای رزمی کدام یک از گزینه های زیر است:
هدف من از پیوستن به هنرهای رزمی این است که می خواهم از جنبه های سلامتی آن استفاده کنم: در صورتی که تنها به خاطر جنبه های سلامتی وارد دنیای رزمی شده اید انتخاب تان کاملا اشتباه است. دلیل آن این است که اکثر رشته های رزمی خطرناک هستند و امکان دارد صدمات جدی و جبران ناپذیری در زمان انجام آن رشته ببینید. برای استفاده از جنبه های سلامتی می توانید ورزش هایی مانند
شنا، یوگا، تنیس، بسکتبال، والیبال، هندبال و غیره را یاد بگیرید.
هدف من شرکت در مسابقات رزمی است: در صورتی که قصد دارید برای شرکت در
مسابقات رزمی یک رشته رزمی مانند
تکواندو را انتخاب کنید به این معنی است که به آن مانند سایر رشته های رزمی نگاه می کنید. در چنین وضعیتی باید مشخص کنید که از کدام رشته رزمی خوشتان می آید و آن را زیر نظر یک مربی حرفه ای و همچنین با رعایت قوانین و اصول آن انجام دهید.
هدف من این است که بتوانم از خود دفاع کنم: در صورتی که می خواهید هنرهای رزمی را تنها برای دفاع از خود در برابر حملات دیگران انجام دهید باید دقت درستی داشته باشید تا راحت تر بتوانید تصمیم بگیرید. برای مثال، شخصی 5 سال بر روی تنها یک هنر رزمی تمرین می کند، به این خاطر که امکان دارد زمان زیادی را از دست بدهید. به نظر شما آیا مهم نیست که به کارهای مهم تر پرداخته و همان یک شب را بزارید که کتک بخورید.
درنتیجه باید ورزش رزمی را انخاب کنید که: هیچ آثاری از کتک خوردن در آن وجود نداشته باشد: با وجود اینکه هیچ هنر رزمی نیست که در آن به هیچ عنوان خبری از کتک خوردن و صدمه یافتن شما نباشد. چراکه کتک زدن قسمتی ارز رزم است ولی رشته هایی که این درصد در آنها کم تر وجود دارد زیاد می باشند.
آن رشته رزمی دارای اصول منقی باشد: در بیشتر رشته های رزمی هر کسی که از سرعت، قدرت و
آمادگی جسمانی بالاتری برخوردار باشد شانس برنده شدن او زیاد است و این چیزی است که شما نمی خواهید. برای نمونه، در بعضی از رشته های رزمی یک سری از حرکات غیر منطقی را به هنرجویان تحمیل می کنند، مثلا با دست خالی مستقیما جلو ضربه یک میله آهنی می ایستند، این ضربه و تکنیک ها به هیچ وجه در خیابان مورد استفاده قرار نمی گیرد چراکه هر شخص عاقلی می داند که آهن از استخوان شما سخت تر است. حتی در صورتی که این کارها در کوتاه مدت برای شما جواب بدهند مطمئن باشید که در دراز مدت باعث می شود که به دردسر بیفتید. تصور کنید که در خانه خودتان هستید و شب با صدایی از خواب بیدار می شوید، وقتی به دنبال آن صدا می روید چند دزد می بینید، آیا برای اینکه ضربات چرخشی زیبایی که در کلاس آموزش یاد گرفته اید بزنید از آنها درخواست می کنید که یک ربع به شما وقت داده تا بدن تان را گرم کنید؟
فضای مبارزه آن رشته نباید محدود باشد: اینکه شما یک بوکسور حرفه ای در داخل رینگ هستید دلیل آن نیست که به هیچ عنوان امکان ندارد که در خیابان کتک نخورید. بهتر است آگاه باشید که قوانین
مبارزه در رینگ و باشگاه کاملا با هم فرق دارند، شما در باشگاه آماده مبارزه هستید، بدن تان را قبل از مبارزه گرم می کنید، بر این آگاه هستید که حریف تان نیز از قواعد خاصی پیروی می کند، به عنوان نمونه به سرتان ضربه نمی زند، از تجهیزات ایمنی استفاده می کنید و ...
در صورتی که می خواهید تنها برای سلامتی و کسب مقام رزمی تمرین کنید اصلا نباید اینتظار داشته باشید که کتک نخوزید. اگر هم برای دفاع از خود کار کرده اید و انتخاب غلطی کرده بودید با دیدن شرایط متفاوت و حرکات پیش بینی نشده در خیابان، خواهید فهمید که اصلا فنون مبارزه رزمی را تمرین نکرده اید بلکه تنها ادای آن را در آورده اید.
به همین جهت نباید گول هیچ کدام از این سی دی ها، کتاب ها و باشگاه هایی را بخورید که ادعا می کنند که تکنیک های
دفاع شخصی و
مبارزه خیابانی را ظرف یک ماه به شما یاد خواهند داد. باور کنید این کار اصلا عملی نیست! پس اگر واقعا قصد دارید که تکنیک های رزمی را یاد بگیرید ایتدا قبل از هر چیز وضعیت خود را محک زده و به نسبت توانایی هاییی که ادرید آنها را پیاموزید.
