اکثر مردم برای تمرکز بیشتر به کلاس های یوگا می روند. از چندین روش خاص برای تمرکز در یوگا استفاده می شود. برای مثال عبارت ها و سرودهای مانترا( سرود اندیشه انگیز) را به صورت آهسته و مکرر تکرار می کنند. در کلاس یوگا برای تمرکز به روی یک شیئی، تصویر یا یک نقاشی خیره می شوند و به چنین روشی تراتاکا(trataka) گفته می شود. البته یوگاکاران از روش های دیگری مانند تمرکز بر روی مراکز انرژی بدن ، تنفس عمیق، حرکات اصلی یوگا (آساناها) یا ژست های مختلف برای تمرکز بیشتر استفاده می کنند.
مردمی که به مطالعه ی فلسفه ی یوگا می پردازند با جنبه ی خاصی از یوگا به نام دهارانا ( Dharana: یعنی تمرکز فکر ) آشنا می شوند. مرحله ی دراهانای یوگا سبب بهبود و افزایش تمرکز ذهنی می شود. معمولا دهارانا به این معنی است که تمامی حواس پرتی های شما از بین می رود. برای مثال شخصی که یوگا کار می کند باید بتواند تمامی افکار مزاحم را در هنگام خواب از خود دور کند. یوگاکاران می دانند که آن افکار به جایی نمی روند بلکه متوقف می شوند.
یکی از روش های تمرکز در یوگا این است که به آرامی سرود مانترا یا یک عبارتی را تکرار بکنید. عبارت ها شامل جملات ساده ای مانند "Let go" یا جمله های معنادارتر زبان سانسکریت هستند. استفاده از مانترا یا یک عبارت سبب تمرکز بیشتر یوگاکار می شود. بسیاری از یوگاران در آن حالتی که هستند بر روی مراکز انرژی بدن یا بخش خاصی از بدن تمرکز می کنند.
آن شخصی که از روش تراتاکا(trataka) استفاده می کند حدودا یک دقیقه بدون پلک زدن بر روی یک شیئی خاص متمرکز می شود. برای مثال شخصی حدود یک دقیقه به شعله ی شمع خیره می شود. سپس او چشم هایش را می بندد و تجسمات مختلفی را در ذهنش تصور می کند. با روش تراتاکا به صورت چشمگیری تمرکزتان بیشتر می شود چون آن روش را با چشم های باز و بسته انجام خواهید دید.
تمرکز بر روی نفس کشیدن یکی از مشهورترین تمرکزات یوگا است. برای مثال شخص به صورت چهارزانو می نشیند و به دم و بازدمش گوش می کند. البته بازدم ها برای افزایش تمرکز به ندرت قابل شنیدن هستند. تمرین تنفسی نادی شودانا (Nadi shodhana) یا تنفس تناوبی هم یکی دیگر از آن تکنیک ها است. برای اجرای آن تنفس باید از طریق یکی از سوراخ های بینی نفس بکشید و سوراخ دیگر را با انگشت حلقه بگیرید.
مردم از حالت های مختلفی مانند تعادل، خم شدن و حرکات معکوس استفاده می کنند. برای مثال یک شخص وقتی بر روی یک پا می ایستد و بازوهایش را به بالای سر می برد از حالت درخت استفاده کرده است. وقتی به یک نقطه ی ثابت در بالای سر خیره می شوید به آن کار دریشتی( Drishti) گفته می شود. از حرکات backbend( خم شدن به عقب) هم استفاده ی بسیاری می شود. اکثر مردم بر این باورند که با خم شدن، سیستم عصبیشان درگیر می شود و تمرکز بیشتری به دست خواهند آورد. حرکاتی مانند ایستادن روی دست و سر سبب افزایش جریان خون به مغز و بیشتر شدن تمرکز می شوند.
