در والیبال، اکثر اوقات دوست دارید سرویس بزنید، اما سرویس زدن در سه وقت مشخص مهم و اساسی است.
اولین سرویس باید در داخل زمین باشد، چون اگر سرویس شروع خوب باشد، می تواند شروع خوبی برای تیم تان باشد. خطای سرویس نیز در شروع گیم ادامه ی بازی را تحت تاثیر قرار می دهد.
در صورتی که تیمی در آستانه برنده شدن باشد و امتیازی کسب کند، چرخش صورت می گیرد و تیمی که امتیاز گرفته، سرویس می زند.
اگر تیمی چندین امتیاز سرویس بگیرد، احتمالا تیم مقابل برای متوقف کردن یا کند کردن عملکرد تیم اولی درخواست تایم اوت کند (هر تیم حق درخواست دو تایم اوت دارد). هنگام بازگشت به زمین و شروع دوباره بازی، تیم صاحب امتیاز مالک توپ می شود.
سه نوع اصلی سرویس در والیبال وجود دارد:
سرویس موجی سرویسی است که در آن توپ بدون چرخش حرکت می کند. به این نوع سرویس شناور نیز می گویند، چون توپ در این حالت به روش غیرقابل پیش بینی حرکت می کند و برای پاس دادن مشکل است. در سرویس موجی (شناور) توپ در هوا زده می شود و ممکن به صورت غیر قابل پیش بینی به طرف راست یا چپ حرکت کند، یا ممکن است به طور ناگهانی پایین بیاید.
در این سرویس، بازیکن توپ را به طرف جلو و با سرعت، چرخش کامل می دهد. سرویس زننده توپ را از ارتفاع بیشتری و به طرف جلو پرتاب می کند. او توپ را از بالای عقب سر به طرف پایین و خارج می زند و خودش نیز به دنبال چرخش حرکت می کند. این نوع سرویس حرکات قابل پیش بینی بسیار زیادی دارد، اما کنترل این حرکات به دلیل سریع بودن شان مشکل است.
در سرویس پرشی از پرتاب نسبتا بالاتری استفاده می شود، طوری که سرویس زننده باید چند قدم به بالا پرش کند و تقریبا سه قدم بلند نیز از خط پایان (خط سرویس) فاصله بگیرد. سرویس زننده بیشتر از یک حالت حمله کردن استفاده می کند، به بالا پرش می کند و در هوا به توپ ضربه می زند. این حرکت اضافی (از خط عرضی دور شدن و حمله بردن به طرف توپ) باعث می شود که با قدرت و سرعت بیشتری به توپ ضربه بزند و در نتیجه سرویس محکم تری ایجاد کند. از معایب استفاده از این نوع سرویس این است که موجب وقوع خطاهای بیشتری در سرویس زنی می شود. اکثر سرویس های پرشی با سرویس چرخشی یا سرویس موجی همراه است.
