آیکوچی یک تانتوی (کوچک ترین چاقوی ژاپنی) بدون محافظ است که بیشتر در دوره تاکوگاوا ( قرن پانزدهم) در ژاپن مورد استفاده قرار می گرفت. آیکوچی و تانتو به دلیل تیغه های کوتاه شان معمولا به عنوان خنجر در نظر گرفته می شوند. این سلاح اغلب به عنوان سلاحی در مبارزات نزدیک، درگیری فیزیکی یا مبارزه روی زمین، در برابر دشمن خیلی موثر است. این سلاح می تواند از فاصله دور برای حمله به دشمن پرتاب شود. چاقو های کوچک تر سبک آیکوچی مانند kaiken و دیگری به دلیل آسان مخفی کردن، سلاح های موردعلاقه یاکوزو (مافیای ژاپنی) بود و در بین زنان سامورایی به عنوان سلاحی برای شرایط اضطراری و خودکشی رایج بود.
نام دیگر شوریکن است.
این سلاح، نیزه ای به طول تقریبا پنج فوت (1.5 متر) است. در انتهای تیغه آن یک شیار سطحی وجود دارد که به فرد امکان تعیین دقیق لبه برش آن را در هر زمانی می دهد. arbir یکی ازسه سلاح مخصوص مورد استفاده اعضای پنچاک سیلات اندونزی (PPSI) است.
این سلاح، داسی است که طرح های لبه هلالی شکل و یک دسته کوتاه دارد و در پنچاک سیلات به کار می رفت.
اسکریما و آرنیس نام هایی هستند که امروزه به صورت عمده در فیلیپین به کار می روند.اسکریما یا Escrima به هنرهای رزمی چوبی فیلیپینی ها اشاره می کند. این اصطلاح بیشتر در منطقه Visayas بکار می رفت. این سلاح از چوب سختی مانند چوب خیزران (نی هندی) ساخته شده است که سوخته و سفت شده است. و همچنین می توان آنها را برای اهداف آموزشی، توخالی یا از جنس فلزاتی چون آلومنیوم ساخت. این چوب ها معمولا 70_45 سانتی متر طول و عرض های متفاوتی دارند.
این سلاح کفشی با پنجه هایی میخی بود که به نینجا کمک می کرد تا سریع تر و
بهتر بالا بپرد. مبارزبا استفاده از این وسیله کمکی عالی برای پرش، می توانست ضرباتی مرگبار بزند.
یک سلاح سنتی ژاپنی است که شامل یک کاما (معادل داس به ژاپنی) با زنجیر فلزی (manriki) و دسته آهنی سنگین و ظرف مواد منفجره، سم یا پودر کورکننده است.
علاوه بر اینکه به عنوان چاقوی پروانه ای یا چاقوی Batangas شناخته می شود، یک چاقوی جیبی تاشو است که دو دسته دارد که در دو جهت مخالف باز می شود. به طوری که وقتی که بسته است، تیغ آن درون شیارهای دسته پنهان می شود.
میزی است که در قهوه خانه ها به جای صندلی از آن استفاده می شد. روش هایی برای آموزش بکار بردن میز به عنوان سلاح رزمی در Choy Lay Fut و دیگر سبک های رزمی چینی وجود دارد.
به دلیل درست کردن و استفاده کردن آسان، سلاحی محبوب است. اهمیت چوب کوتاه در طول کمترو در نتیجه حرکت گسترده آن است. بعضی حرکات بکار رفته در دیگر سلاح ها (مانند نیزه و شمشیر) در فرم های چوب کوتاه هم به کار می رود. روش های زیادی برای بکار بردن این سلاح وجود دارد، مانند: بریدن، تاب خورن، خرد کردن، آویزان کردن، پرش، جهش، خرد شدگی، تیز کردن، مسدود کردن، محافظت کردن، تیز، شناور، به دوش گرفتن، سیخ زدن، بلند کردن. مدارس کونگ فوی سنتی چینی، روی حرکات متفاوت، تاکید متفاوت دارند.
سلاحی مخفی شامل یک حلقه فلزی با دستگیره ها و میخ های برآمده که در مدارس ناگاریو آموزش داده می شود.
شکل توسعه یافته شمشیرهای دراز است که دستگیره های مخصوص یک یا دو دست دارد و همچنین حلقه های انگشتی برای محافظت دست در طرفین شمشیر قراردارد. شمشیرهای حرامزاده، همچنین یک تیغه تیز مخروطی شکل دارند. به این شمشیر بی نظیر، شمشیر یک دست و نیم هم می گویند. در اصل یک شمشیر اروپایی است که در اواخر قرن چهاردهم و پانزدهم توسط قهرمانان و مردان مسلح به کار می رفت. شمشیر حرامزاده، نام جالبش را از طراحی آن گرفته است. طول آن خیلی درازتر از شمشیرهای دراز ساده نبود، ولی فرد می توانست سلاح را با دو دست بگیرد (مناسب گرفتن با یک دست ونیم).
یک سلاح سنتی که شبیه تبر دستی کوچک است ولی تمام لبه های فلزی آن تیغ تیز و برنده دارد. در زمان گذشته، وقتی که مبارز این سلاح را در میدان نبرد از غلاف بیرون می کشید، همیشه آن را به برخی از انواع سم های کشنده آغشته می کرد.
یک شمشیر بسیار بزرگ سودانی بود که به آن "پنجه پاماکان" هم می گویند که ترجمه تحت الفظی آن پنجه ببر است. این سلاح به صورت نمادین مورد احترام بود و همچنین به عنوان سلاح برشی (تیز) بزرگ به کار می رفت.
به معنای شلاق است. شلاق های سخت و نرم وجود دارد. شلاق ها را می توان به تنهایی یا به صورت جفت بکار برد. دو شیوه رایج شلاق های نرم، شلاق بخش نه و بخش هفت است. این نوع شلاق، در انتهای یک بخش ،یک چاقوی دو تیغه تیز و در انتهای دیگر یک دسته دارد. بعضی شلاق های سخت قلاب های جانبی دارند که شبیه سلاح کاراتای اکیناوا به نام سای هستند. ویژگی منحصربه فرد Bian طرح شیارهایی در دم شلاق است.
نوعی سلاح دسته بلند ژاپنی است (گرفته شده از کوان دو/گوان دائو چینی) که شباهت زیادی به naginata دارد. این سلاح شامل یک تیغه خمیده کلفت روی دسته چوبی دراز آن است. این سلاح در مبارزه، به عنوان یک سلاح ضدسواره استفاده می شود و می تواند هم در برابراسب، هم سوارکار بکار رود.
یک چاقوی کوچک است. به چاقویی که برای مبارزه با یک دست، طراحی و استفاده شود و برای غذاخوری و پخت وپز ناکارآمد باشد،Bishou می گویند. در ابتدا، سلاح سرد، خنجری دو لبه و باریک بود.
تفنگ بادی یک سلاح ساده است که شامل یک لوله کوچک برای شلیک اجسام سبک یا تیر (دارت) است.استفاده کنندگان به یک انتها فوت می کنند، که باعث خارج شدن دارت از انتهای دیگر می شود. فرهنگ های زیادی این سلاح را بکار برده اند ولی قبایل آمریکای جنوبی و آسیای شرقی بهترین استفاده کنندگان این سلاح شناخته شده اند.
