سبد خرید (۰) کالا
جمع کل: ۰ تومان

پانکریشن، بوکس و کشتی: ورزش های رزمی یونان باستان

پانکریشن، بوکس و کشتی: ورزش های رزمی یونان باستان
تاریخ ارسال:۱۳۹۴/۵/۲۶ بازدید کنندگان:۱۱۸۱۷ نویسنده:قاسم نژاد

در بازیهای مربوط به یونان باستان، کشتی، بوکس و پانکریشن را به عنوان "رویداد های سنگین" نامیده بودند. این اصطلاح برای توصیف مسابقات رزمی این هنرهای رزمی انتخاب شد، زیرا این هنرهای رزمی نه تنها دارای جمعیت طرفدار بزرگی است، بلکه میدان مبارزه وسیع تر و ورزشکار سنگین وزن تر است.

 

کشتی

 

کشتی


کشتی، قدیمی ترین ورزش رزمی یونان است و در جامعه ی هلنی () طرفداری وسیعی داشت. فیلوستراتوس ادعا کرد که پالاسترا (Palaistra)، دختر هرمس، کشتی را ابداع کرد و کل جهان را با این کشف خوشحال کرد، زیرا "سلاح های آهنی جنگی" دور انداخته می شد و باشپاه و استادیوم های ورزشی نسبت به کمپ های نظامی شهرت بیشتری پیدا می کرد. او با ادعای اینکه پیروزی ارتش یونان در جنگ ماراتون (در مکانی به نام ماراتون) تقریبا یک مسابقه ی کشتی بود، و اسپارت ها در نبرد ترموپیل (Thermopylae ) بعد از از دست دادن نیزه ها و شمشیر هایشان، دست های خالی شان را به کار بردند، روی تاثیر عملی کشتی در جنگ نیز تاکید کرد.

 

 

کشتی یونان باستان بر این باور بود که توسط تیسوس (قهرمان یونانی، کسی که کشتی گرفت و Kerkyon را کشت)، بهبود یافته است. پوسانیاس (جغرافی دان یونانی) نوشت: تنها سایز و قدرت مهم است. تا وقتی که تیسوس ویژگی های یک کشتی گیر خوب را معرفی کرد. او گفت: قدرت و ساختمان بدنی بزرگ،  برای یک کشتی گیر ملاک است.

 


قوانین کشتی یونان توسط Orikadmos، کشتی گیر اولیه سیلیسی (اهل جزیره سیلیس) ایجاد شد. ضربه زدن، گرفتن کشاله ران و گاز گرفتن ممنوع بود. اگر کشتی گیر ها از این قوانین سرپیچی می کردند، داور مسابقه را متوقف می کرد و آنها را به مرکز زمین برمی گرداند و آنها دوباره مسابقه را با همان تکنیک نگه داشتن از سر می گرفتند.

 


دو نوع کشتی وجود دارد: کشتی ایستاده (orthia pale ) و کشتی زمینی (kato pale ). ابتدا، هدف پرتاب حریف به زمین بود. ثانیا، پرتاب کافی نبود و مسابقه تا زمانی که یکی از رقبا تسلیم می شد، ادامه داشت. تکنیک های نگه داشتن (hold) از جمله سابمیشن مجاز بود و مسابقه شبیه پانکریشن بود، با این تفاوت که در این کشتی هیچ ضربه ای وجود نداشت. ورزشکار فقط هگامی تسلیم می شد که بسیار خسته می شد و دیگر قادر به مقاومت نبود.

 


برای برگزاری مسابقات در استادیوم، پنج تا هشت جفت کشتی گیر (10 الی 16 نفر) انتخاب شدند. ملاک پیروزی در این نوع کشتی، سه بار پرتاب حریف بود. گیر انداختن یا تسلیم کردن حریف لازم نبود. در قوانین این کشتی لازم بود که کشتی گیر کاملا حریف را پرتاب کند. اگر هر بخش از بدن، غیر از پا، با زمین تماس پیدا کند، افتادن به حساب می آید.

 

 کشتی ایستاده در شن انجام می شد، اما کشتی زمینی معمولا روی خاک مرطوب برگزار می شد. این گل (لجن) به بدن کشتی گیر ها می چسبید، آنها لیز می خوردند و گرفتن رقیب برای شان سخت می شد. در کشتی ایستاده، در جلسات آموزشی روی قسمت هایی مانند: بخش بالایی بدن، گردن، شانه ها، بازوها، قفسه سینه و کمر توجه بیشتری می شود و در کشتی زمینی، بازوها، کمر، ران ها و زانو ها بیشتر تقویت می شوند.

 

مسابقه ی کشتی معمولا با تکنیک گرفتن گردن رقیب یا تلاش برای کنترل کمرش شروع می شود. آنها سرشان را به هم می کوبند، طوری که لقب "حالت قوچ" یا گوسفند نر می گیرند. تعادل و نیرو عامل های کلیدی کشتی ایستاده هستند، زیرا هر ورزشکاری به دنبال فرصت های حمله ای است، در حالیکه در برابر حملات مبارزان دفاع نیز می کند. تکنیک دیگری از کشتی یونان باستان، underhook است. underhook، نوعی تکنیک کلینچ برای کنترل حریف است که درآن کشتی گیر با قرار دادن یکی از بازوهایش زیر بازوی حریف و در نتیجه، نگه داشتن قسمت میانی یا بالاتنه ی حریف، آن را انجام می دهد. این تکنیک در حماسه ی ایلیاد (حماسه ای منسوب به هومر در ادبیات یونان) ذکر شده است.

 


هنر یونان حرکات تمام کننده ی زیادی دارد، از جمله: پرتاب شانه و بلند کردن حریف. فایتر های حرفه ای وزن شان را روی حریف پخش می کنند (روی حریف سوار می شوند) و دور کمرش را می گیرند و ابتدا پایش را بالا می برند و سپس او را با سرش به زمین پرتاب می کنند. خفه کردن جلویی نیز تکنیک دیگری از زمین زدن حریف است، اما بیشتر در مسابقات پانکریشن دیده می شود.

 

بوکس

 

بوکس

 

بوکس یونان باستان به روش های زیادی با بوکس امروزی متفاوت است. در بوکس قدیمی، رینگ یا راند های زمان بندی شده وجود نداشت. مبارزه تا هنگامی که یکی از بوکسر ها با بالا آوردن یک یا دو انگشت یا با افتادن روی زمین تسلیم نشود، ادامه داشت. بعضی اوقات آنها اجازه ی استراحتی کوتاه برای بازسازی قدرت و نفس شان داشتند. اگرچه، کلینچ (نوعی گرفتن حریف) اکیدا ممنوع بود، داور از یک چوب یا میله برای ضربه زدن به بوکسری که چنین تاکتیکی انجام می داد، استفاده می کرد. تقسیمات وزنی بوکسر ها نامشخص بود، بنابراین ورزشکار سنگین تر همیشه برنده بود.

 

طبق افسانه های گفته شده، آپولو ابداع گر بوکس بود، البته ادعاهایی در مورد هراکلس (یکی از خدایان یونان باستان)، تیسوس (قهرمان یونانی فاتح آمازون ها) و غیره نیز وجود دارد. اگرچه، آپولو حامی این ورزش باقی ماند و گفته شده مردی را به نام فورباس که دارای بدنی بسیار قوی و رویین تن بوده، کشته است. فورباس بوکسری بود که مسافران و زیارتگرانی را که به معبد دلف (Delphi ) می آمدند، به مبارزه با خود دعوت می کرد.اپولو نیز به همین صورت با او روبه رو شد.

 


بوکسر ها برای تقویت مچ دست شان، تسمه هایی (قیش یا نوار چرمی) را به دور دست هایشان می پیچاندند. تا قرن پنجم قبل از میلاد، این تسمه ها از چرم گاو به دست می آمد. از قرن چهارم قبل از میلاد این نوارها از نوارهای آماده ی چرمی ساخته می شد. مدل قدیمی، ابتدا به دور انگشتان پیچانده، سپس به صورت مورب از کف دست و پشت دست رد شده (انگشت شست را جا می گذاشتند) و به دور مچ دست و ساعد بسته می شد. اما مدل قدیمی این نوار به صورت متفاوتی بسته می شود، یعنی انگشتان را باز نگه می دارند و با بندهای چرمی محکم بسته می شوند، یک لایه ی داخلی پشمی برای دست ها و یک آستین برای بستن ساعد به کار می رود. این نوع دستکش در یونان تا پایان قرن دوم قبل از میلاد، منحصرا توسط بوکسر ها به کار می رفت. سپس در طول دوران روم (تقریبا  200 سال قبل از میلاد تا 500 سال بعد از میلاد)، بوکسر ها دستکش های آهنی که با آهن و سرب محکم می شود را به کار بردند.

 

پیچاندن نوار به دور دست برای بوکسر ها از قدیم

 


با هر تغییری که در شیوه ی بستن و پیچاندن این بندها، تکنیک های این ورزش پیشرفته تر شدند.در طول زمانی که بندها نرم بودند، باید مشت زنی بوکسرها به صورت چابکی، با دقت، سرعت و انعطاف پذیری انجام شود. اما با این دستکش های امروزی، حرکت های تهاجمی محدود تر شدند، ضربات سخت تر شدند و تمرکز بیشتر روی دفاع است. اگرچه، سرعت مسابقه آهسته تر بود، زیرا وزن اضافی دستکش ها موجب می شود و فایتر ها بیشتر روی قدرت خشن تمرکز می کنند تا مهارت.

 

قوانین بوکس قدیم، تکنیک های نگه داشتن (hold)، حملات به بیضه، بستن بند های محافظتی با لایه های اضافی و استفاده از نوارهای ساخته شده از پوست گراز یا خیگ ممنوع بود. داور به دقت نوارها را قبل از شروع مسابقه بررسی می کرد و مطمئن می شد که مطابق قوانین اند. با این وجود، صدمات زیاد بود و اغلب کشته می شدند. بوکسر هایی که حریفان شان را کشتند، شامل Kleomedes (کسی که عاقبت دیوانه شد ) و Diognetos (از جزیره ی بزرگ یونان به نام کرت Crete) بود. فایتر ها به آسانی از طریق بینی های پهن و گوش های شبیه به گل کلمی شان شناخته می شدند.

 

پانکریشن (Pankration)

 

پانکریشن

 

پانکریشن اولین ورزش رزمی بود که در آن هیچ گونه تکنیک گرفتن و نگه داشتن وجود نداشت. این سبک می تواند به عنوان هنرهای رزمی ترکیبی قدیمی نیز توصیف شود، چون تکنیک های آن در اصل ترکیبی از کشتی و بوکس یونان بود. در قوانین آن، هر چیزی به جز گاز گزفتن و درآوردن چشم جایز بود. گرفتن و ضربه زدن به بیضه خارج از قوانین نبود. راند، طبقه بندی وزن یا مناطق رینگ رسمی وجود نداشت. مسابقه در میدانی خارج از استادیوم (باشگاه) برگزار می شد.


فایترهای پانکریشن گاهی اوقات برای محافظت از دست هایشان، دستکش ها (بند)ی بوکس سبک می پوشند. مرگ و میر و تلفات در این ورزش رایج بود. به خاطر اینکه پانکریشن، مسابقه ای سخت است، اغلب ورزشکاران فیتنس و لاغر اندام به طرف آن جذب می شوند و آنهایی که رقابت می کردندف دارای استحکام و سفتی زیادی بودند. قوانین ضد گاز گرفتن و درآوردن چشم توسط داور (کسی که برای کوچک ترین تخلف چوب (میله) اش را در دست داشت) شدیدا اجرا می شد،


دو نوع پانکریشن وجود دارد، یکی پانکریشن ایستاده (orthostadin  pankration) و دیگری پانکریشن زمینی (kato pankration) است. پانکریشن ایستاده مانند کیک بوکسینگ امروزی، فایترها باید در طول مسابقه ایستاده باشند. این نوع ورزش به عنوان نوع امن تر کیک بوکسنگ و برای آموزش و مسابقات مقدماتی در نظر گرفته شده بود. اگرچه ضربه زدن کشتی و گراپلینگ (گلاویزی) در بوکس مجاز نیست، در پانکریشن زمینی هر دو سبک با هم ادغام می شوند.

 

آموزش هنرهای رزمی یونان باستان

 

آموزش هنرهای رزمی یونان باستان

 

در زمان قدیم در یونان، رقابت سنگین، بخش کاملی در مدرسه ی پسربچه ها بود و درست به اندازه ی پیشرفت کلی در بخش های آکادمیک و علمی مهم بود. هر دانش آموز مذکری باید در فعالیت های ورزشی مختلف اعتبار کسب می کرد. بوکس و کشتی و پانکریشن به تدریج و به عنوان تمرینی برای دو دانش آموز یا کل کلاس به صورت دو نفره آموزش داده می شد. دانش آموزان بعد از تسلط پیدا کردن در حرکات ابتدایی و تکنیک های ترکیبی متعدد، اقدام به بازی بی قاعده یا مشت بازی آزاد می کردند.

 

 

برچسپ ها :
بوکس تاریخچه کشتی
پست های مشابه

نظرات کاربران

شاهین در تاریخ ۱۳۹۷/۵/۱ [۱۰:۵۲:۴۱ PM]

بوکس بهتر از همشون

میلاد در تاریخ ۱۳۹۸/۱/۱ [۳:۱۶:۰۸ PM]

اتفاقا بوکس خطرناک ترین و مزخرف ترین ورزشه،،بهترین ورزشها کشتی،جودو،وشوو،تکواندو هستند.

مهیار در تاریخ ۱۳۹۸/۱/۱ [۳:۲۱:۲۳ PM]

بهترین ورزش فقط تکواندو

سیاوش در تاریخ ۱۳۹۸/۱/۴ [۲:۰۰:۳۹ AM]

استقامتی که کشتی داره هیچ ورزشی نداره درضمن کارایی های کشتی زیاد مثلا تو دعوا کم نمیاری

عارف در تاریخ ۱۳۹۸/۴/۲۵ [۱۰:۰۱:۲۳ AM]

ببین میلاد جان اتفاقا کشتی،جودو و تکواندو اسیبهایشان از بوکس بیشتره و تازه بوکس یکی از حرفه ایی ترین و پرکاربرد ترین ورزش رزمیه

محسن در تاریخ ۱۳۹۸/۴/۲۵ [۱۰:۰۵:۲۸ AM]

هیچ ورزشی از نظر تکنیک،قدرت،سرعت،استقامت و نفس،هیجان و ابهت به ورزش بوکس نمیرسه.

نعمت در تاریخ ۱۳۹۸/۴/۲۵ [۱۰:۰۸:۴۱ AM]

بوکس بهترین و جذاب ترین و کم اسیب ترین ورزش رزمیه ولی من قبلا کشتی میرفتم و اصلا بدرد نمیخورد و فقط باید زور میزدیم تا حریف بیوفته زمین!!!!ولی در بوکس علاوه بر قدرت باید ضریب هوشی هم بالا باشه تا بتونی حرفه ایی عمل کنی.

مهرداد در تاریخ ۱۳۹۸/۷/۹ [۱۱:۰۰:۱۳ PM]

بوکس خیلی مسخره و چرته ولی کشتی آزاد خیلی پر کاربرد و حرفه اییه.

فرهاد در تاریخ ۱۳۹۸/۱۰/۲۵ [۱:۲۵:۴۶ AM]

بهترین،حرفه ایی ترین و لاکچری ترین ورزش رزمی جهان کشتی آزاد است.

وحید در تاریخ ۱۴۰۰/۴/۱ [۳:۳۵:۰۹ PM]

بهترین،سخت ترین و حرفه ایی ترین ورزش رزمی جهان کشتی آزاد و کشتی فرنگی است.
درضمن کشتی یک ورزش نظامی است و نیرو های سپاه،ارتش و پلیس برای افزایش استقامت و دفاع و درگیری ورزش کشتی آموزش می بینند.

پریسا در تاریخ ۱۴۰۲/۷/۱۰ [۱۰:۳۲:۴۹ PM]

اتفاق بنده از بوکس خیلی حال میکنم وقتی تمرین میکنم احساس میکنم یک سرباز اسپارتی هستم

ارسال نظر
Captcha