کمر درد می تواند بوسیله کشیدگی یا ضربه به عضلات پشت و یا تاندون ها ایجاد شود. همچنین پاره شدن یا التهاب رباط در ستون فقرات می تواند منجر به درد کمر شود. با این حال، شایع ترین و جدی ترین علت درد پشت، اسپاسم عضلات در ناحیه کمر می باشد که ممکن است از بیماری های ستون فقرات، آسیب و یا انحطاط آنها ناشی شده باشد. به طور طبیعی این مشکلات می توانند در شرایط مختلفی به وجود بیایند. از آنجا که درد کمر شایع ترین نوع از درد پشت است پژوهش و تحقیقات زیادی بر روی این ناحیه از بدن صورت گرفته است.
به منظور درک روشن کمر درد می توانیم تصور کنیم که ساختار عناصر ستون فقرات به عنوان "سه عنصر مشترک" با یک دیسک و دو مفصل فاست در هر دیسک متصل شده اند. اگر هرگونه تغییری در یک عنصر بوجود آید بر روی دیگر عناصر نیز تاثیر گذار خواهد بود. هنگامیکه یک شخص ایستاده و در حالت طبیعی قرار دارد بدنه مهره ها آزادانه در بالای هم قرار دارند. هرگاه یک بیماری بر روی هر کدام از سه عنصر تاثیر بگذارد عضلات داخلی منقبض خواهند شد و آتل بندی محافظ برای جلوگیری از هر بی ثباتی کوچک که ممکن است روی دهد گسترش خواهد یافت. این کار در طولانی مدت ممکن است که منجر به انقباض ایسکمی شده و در نهایت مقاومت خود را از دست داده و منجر به آتروفی می شود که درد زیادی دارد.
اصلی ترین نشانه مشکلات ستون فقرات درد است. درد سیگنالی است که بدن به مغز می فرستد تا در مورد مشکل عدم تعادل Qi که ممکن است ناشی از آسیب فیزیکی باشد خبر می دهد. درد تولید شده از قسمت های مختلف می تواند از طریق نخاع یا عصب ریشه به صورت موضعی منتقل شود. اگر شما قادر به شناسایی نوع درد خود باشید ممکن است بتوانید با دقت بیشتری به مشکل خود را تشخیص دهید.
درد موضعی معمولا از التهاب انتهای عصب در فرآیند پاتولوژیک تولید می شود. دردهای موضعی معمولا به صورت ثابت و دارای درد زیادی می باشند، بخصوص زمانی که قسمت مورد نظر حرکت داده می شود. درد موضعی معمولا با حساسیت به لمس یا ضربه همراه است. محل درد موضعی را نسبت به سایر علل کمر درد ، راحت تر می شود تشخیص داد.
تومورهای متاستاتیک و مبتلا به استئوپروز با انحلال بدنه مهره می توانند از طریق تحریک انتهای عصب در استخوان اطراف مهره منجر به درد در محل ضایعه شوند. با این حال، تومورهای متاستاتیک مربوط به مهره هایی هستند که پوشش استخوان را در بر نمیگیرند و معمولا بدون درد هستند.
همچنین ممکن است دیسک های مهره در اثر فشرده سازی انتهای عصب، منجر به درد موضعی شوند. بیشتر درد ستون فقرات به علل مکانیکی مانند فتق دیسک رخ می دهند. وجود درد موضعی اغلب برای تشخیص درد مفید است. درد ناشی از فشار عضلات کمر یا فتق دیسک معمولا زمانی که بیمار دراز بکشد از بین می رود. درد فتق دیسک کمری اغلب با نشستن ایستادن و یا راه رفتن بدتر می شود. در مقابل، درد ناشی از تنگی کانال نخاعی در زمانی که نشسته اید اصلا وجود ندارد و فقط در مواقعی که راه می روید درد می گیرد.
درد عضلانی زمانی اتفاق می دهد که اسپاسم عضلانی به دلیل مصدومیت و اختلال ساختاری ستون فقرات رخ می دهد. انقباض عضلات اطراف مهره باعث دردی مزمن می شود که معمولا وسط خط گردن یا پشت رخ می دهد. لمس عضلات دردناک، روشی برای تشخیص اسپاسم می باشد.
