موی تای در تایلند به عنوان هنر هشت عضو شناخته شده است، زیرا شما هشت شلاح برای استفاده دارید. به دلیل این ویژگی های جالب در آموزش موی تای یا بوکس تایلندی، توصیه می شود ابتدا به کیک بوکسینگ نگاهی باندازیم. کیک بوکسینگ نوع ساده تر بوکس تایلندی است.
موی تای یا بوکس تایلندی، ورزشی ملی در تایلند است. این ورزش در طول 10 یا 20 سال اخیر محبوبیت زیادی به دست آورد و در میان فایتر های MMA بسیار مشهور شد، زیرا این سبک اساس مبارزات ایستاده شان است. امروزه، در تایلند موی تای به عنوان هنر هشت عضو شناخته شده است. دلیل این نامگذاری به کار بردن هشت عضو بدن به عنوان سلاح است. از جمله: دو دست، دو آرنج، دو زانو و دو پا.
هشت سلاح برای شکست دادن حریف وجود دارد. اکنون، اگر قصد دارید موی تای ( یا بوکس تایلندی ) را شروع کنید، نقطه ی شروع خوب برای آن کیک بوکسینگ است. کیک بوکسینگ نوع پایین تر بوکس تایلندی است، که شما فقط می توانید از ضربات مشت و پا استفاده کنید و معمولا سبک فول کنتاکت (مبارزه آزاد) نیست.
مزایای اصلی موی تای این است که یک تمرین بزرگ قلبی عروقی است. این ورزش برای تقویت عضلات پا و باسن بسیار خوب است. برای قسمت بالاتنه تان قدرت بیشتری به دست می آورید.
این مزیت بوکس تایلندی در مقایسه با بسیاری از دیگر هنرهای رزمی، تمرین آن است. برای تمرین آن، مبارزه کنید و با کیسه بوکس سنگین و مانند این ها زیاد تمرین کنید. هنگامی به اشیاء بسیار سخت و محکم ضربه می زنید و آن را در موقعیت واقعی انجام می دهید، بدن تان سریع تر از وقتی که در دیگر هنرهای رزمی فقط مجموعه ای از الگو های حرکتی را یاد می گیرید، هماهنگ و سازگار می شود. اگر شما به یادگیری هنر موی تای علاقه مند هستید، بهترین کار ممکن این است که نگاهی به کیک بوکسینگ بیاندازید.
برای غربی ها، هنر رزمی تایلندی، کیک بوکسینگ تایلندی یا همان "موی تای" است. اگرچه، موی تای از لحاظ تکنیکی یک هنر رزمی نیست. در عوض، ورزشی است که حدودا از سال 1930 وجود داشته است. تکنیک های آن از هنر مرگ آور تر " موی بوران" گرفته شده است. موی بوران از سبک مبارزه ی قدیمی تر ling lom (به معنی میمون هوا) سرچشمه می گیرد که آن هم از هنر اصلی قدیمی " کرابی کرابونگ" (مبارزه با چوب و شمشیر) گرفته شده است.
هنر های رزمی تایلندی به دلیل درگیری های تاریخی این کشور با کشور برمه ( کشوری در جنوب شرقی آسیا در خلیج بنگال) تکامل یافته اند. هنرهای باستانی تایلندی ابتدا در کتاب یادگیری جنگ (Book of War Learning) متعلق به پادشاهی رامکاهائنگ توصیف شد. در سال 1560، پادشاه ناری سوان (King Nareusan ) توسط قوم برمه دستگیر شد. او هنگامی که بوکسر بزرگ برمه ای را شکست داد، آزاد شد. این مبارزه اتفاقی بود که موی تای از آنجا شروع شد. اگرچه، داستانی مشابه دیگری وجود دارد که می گوید چگونه نای خانوم توم با 12 مبارز برمه ای ( که در برمه زندانی بودند و در سال 1560 آزاد شدند) جنگید.
